Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Síða 15

Flutti til Reykjavíkur 22 ára til að
hefja nám í hjúkrun
Sigrún er fædd og uppalin á Seyðisfirði. foreldrar hennar voru
hermann Vilhjálmsson, útvegsbóndi á hánefsstöðum, og
guðný Vigfúsdóttir sem fædd var í fjarðarseli. Sigrún gekk til
allra verka á uppvaxtarárum sínum enda alltaf nóg að gera á
æskuheimilinu. „Í rauninni finnst mér ég alltaf hafa átt heima
á Seyðisfirði þó það sé ekki þannig. Ég flutti suður til að læra
hjúkrun á Landspítalanum 22 ára gömul. Ég ákvað að læra
hjúkrunarfræði til að vinna fyrir mér og læra samtímis. Mér
fannst starfið alltaf spennandi. Í hjúkrunarfræðinni var uppi-
hald og húsnæði frítt og við fengum líka svolitla vasapeninga
með náminu. námið var mest verklegt en bóklegi þátturinn
fór yfirleitt fram eftir vinnu. hjúkrunarfræðingar og læknar á
spítalanum sáu um kennsluna.“
hjúkrunarnámið hófst á þriggja mánaða fornámi en námið
tók þrjú ár á þessum tíma. að sögn Sigrúnar var mikið um
yfir vinnu á námsárum hennar. Það vantaði sárlega hjúkrunar-
fræðinga, rétt eins og núna árið 2019.
Á námsárunum var mikill agi og nemum skylt að búa á
Landspítalanum. hjúkrunarnemar gistu í aðalbyggingunni
ásamt kristínu Thoroddsen, skólastjóra og yfirhjúkrunarkonu.
Móðir kristínar, Theodóra Thoroddsen skáld, kom oft í heim-
sókn og varð þeim Sigrúnu vel til vina. Sigrún fékk litlar jóla-
gjafir í mörg ár eftir þetta frá Theodóru. allir nemar voru
sendir í átta til tíu mánuði út á land til að vinna. Sigrún vann
á akureyrarspítala í átta mánuði 1943.
Sigrún rifjar það upp að næturvaktirnar voru oft erfiðar þegar
hún vann á Landspítalanum á stríðsárunum. Eina nóttina í
stríðslok var Sigrún á næturvakt. Þá fékk hún fyrirmæli um að
fara og opna líkhúsið á Barónsstíg fyrir lögreglunni. Það komu
bílar með 10–12 lík af hermönnum sem var komið fyrir í lík-
húsinu á meðan Sigrún beið. Það ríkti mikil leynd yfir þessu
og hún vissi aldrei hvað hafði eiginlega gerst. Þetta er óhugn -
anleg minning, rifjar hún upp.
Útskrifaðist í lok seinni heims-
styrjaldarinnar
af þeim 11 sem hófu nám í hjúkrun voru eingöngu fimm sem
útskrifuðust og var Sigrún ein þeirra. „Við útskrifuðumst nán -
ast upp á sama dag og seinni heimsstyrjöldinni lauk. Þá fórum
við niður í bæ þar sem okkur var boðið að drekka kaffi á hótel
Borg með forstöðufólki námsins,“ rifjar Sigrún upp. Eftir kaffi-
samsætið á hótel Borg héldu þær skólasystur upp Banka-
strætið og ætluðu til vinnu á Landspítalanum enda enginn
frídagur. Þá var mikill gleðskapur í bænum þar sem fólk var
að fagna stríðslokum. Lögreglan þurfti að beita táragasi til að
dreifa fólki og er Sigrúnu það minnisstætt að þær hlupu tár-
votar undan þessu.
Bjuggu í 12 ár í Kaupmannahöfn
Sigrún og Bjarni giftu sig 14. júní 1945 og héldu ári síðar til
Danmerkur, út í óvissuna. Ástæðan var ævintýraþrá, en löng-
unin til fróðleiks og skrifta átti ekki síður hlut að máli. Það
bjargaði afkomunni að næga vinnu var að fá fyrir hjúkrunar-
fræðing í kaupmannahöfn og Sigrún fékk strax fulla vinnu,
aðallega á lyflækningadeildum. hjónin dvöldust þar næstu tólf
árin.
Það var gestkvæmt á heimili þeirra í kaupmannahöfn sem
var athvarf fyrir Íslendinga oft og tíðum. Það má segja að þau
hafi reist skála um þjóðbraut þvera, svo margir dvöldu hjá
þeim um lengri eða skemmri tíma. Þau eignuðust marga ævi-
vini í kaupmannahöfn. Bjarni var ráðinn í lektorsstöðu í ís-
lenskri tungu og bókmenntum við hafnarháskóla fyrstur
manna. hann var einnig formaður Íslendingafélagsins um
hríð. Þá tíðkaðist mjög að Íslendingar leituðu sér lækninga í
kaupmannahöfn. kristín Thoroddsen og fleiri höfðu samband
100 ára hjúkrunarfræðingur sem man tímana tvenna
tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 95. árg. 2019 15
Eina nóttina í stríðslok var Sigrún á næturvakt.
Þá fékk hún fyrirmæli um að fara og opna lík-
húsið á Barónsstíg fyrir lögreglunni. Það komu
bílar með 10–12 lík af hermönnum sem var
komið fyrir í líkhúsinu á meðan Sigrún beið.
Ljósmynd tekin af Sigrúnu þegar hún útskrifaðist hjúkrunarfræð-
ingur vorið 1945.