Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Síða 23

af sér leiða og hjálpa öðrum. „Það sem gerir hjúkrun svo dá-
samlegan starfsvettvang er allur fjölbreytileikinn. hver dagur
er ný glíma.“
Vinnan hefur alltaf verið eitt af áhugamálum Margrétar héðins -
dóttur hjúkrunarfræðings. hún hefur komið víða við á starfs-
ferli sínum sem hjúkrunarfræðingur, en hún gegnir nú stöðu
vefstjóra heilsuveru sem er vefur fyrir almenning um heilsu
og áhrifaþætti hennar. Vefurinn er samstarfsverkefni heilsu-
gæslu höfuðborgarsvæðisins og Embættis landlæknis. að spurð
af hverju hjúkrun hafi orðið fyrir valinu segir hún einkum tvær
ástæður liggja þar að baki. annars vegar var það atvinnuör-
yggið og hins vegar hve gaman henni þykir að vinna með fólki.
„Ég hafði aldrei unnið á spítala og vissi ekkert hvað ég var að
fara út í. Vinnan mín hefur alltaf verið eitt af mínum áhuga-
málum og það að taka þátt í að þróa fagið áfram — sama hvort
ég hef verið að kenna eða vinna við hjúkrun. Það er oft erfitt
að draga línu þarna á milli.“
Mannleg hegðun og heilsufar
Það var áhugi á heilbrigðisvísindum sem varð til þess að
guðjón hauksson, forstjóri heilbrigðisstofnunar austurlands,
ákvað að fara í hjúkrunarfræði. guðjón sá alltaf fyrir sér að
mennta sig meira og varð hagfræðin fyrir valinu. „kenningar
hagfræðinnar nýtast vel til útskýringar á mannlegri hegðun og
því hvaða hvatar liggja að baki hegðun okkar. Öll viljum við
hag okkar sem mestan,“ segir hann. helga Bragadóttir, pró-
fessor við hÍ, fékk hugmyndina að því að fara í hjúkrun eftir
lestur á þýskri unglingabók í Þýskalandi jólin 1977 þar sem
hún dvaldi sem skiptinemi 17 ára gömul. „Þetta var pólitískt
gagnrýnin lýsing á aðstæðum fólks og hvernig hjúkrunar fræð -
ingurinn vann og beitti sér fyrir að kenna íbúum og efla þá til
bættrar heilsu. Einhverra hluta vegna heillaðist ég af þessu og
hugmyndin um að hjúkrun væri eitthvað sem mig langaði að
gera lét mig ekki í friði næstu árin.“
Fjölbreytni, hreyfanleiki og almenn
skemmtilegheit
Birgir Örn Ólafsson, skurðhjúkrunarfræðingur á Landspítala
í fossvogi, var strax í grunnskóla ákveðinn í að læra hjúkrunar -
fræði. Þar réð mestu áhugi hans á raungreinum og þá sér í lagi
líffæra- og lífeðlisfræði eða allt sem viðkemur mannslíkam-
anum, segir hann. „Þegar ég var í 10. bekk í grunnskóla fletti
ég í gegnum námskrár og kennsluáætlanir frá nokkrum fram-
haldsskólum og háskóla Íslands og skoðaði allt sem var heil-
brigðistengt. niðurstaðan af því var sú að ég ætlaði að læra
hjúkrunarfræði,“ segir hann. hann segir helsta kost starfsins
vera hvað það sé skemmtilegt. „Vinna á skurðstofum er mjög
skemmtileg og þar er mikið unnið í teymisvinnu þar sem hver
og einn hefur sitt hlutverk og sína ábyrgð en allir að vinna með
sama sjúklinginn á sama tíma.“
kostir þess að vinna á heilsugæslu er hreyfanleiki starfsins,
segir Bjarnheiður Böðvarsdóttir, hjúkrunarfræðingur á heilsu-
gæslunni á Selfossi. „Mér hefur fundist mjög skemmtilegt að
vinna í heilsugæslunni og finnst gaman að geta sinnt fólki á
öllum aldursstigum. Í heilsugæslunni fylgjum við fólki frá
vöggu til grafar og þar er fjölskylduhjúkrun mjög mikilvæg.“
hreyfanleiki starfsins felst í að hjúkrunarfræðingar fara heim
til fólks í vitjanir, bæði í ungbarnaverndinni og svo í heima-
hjúkrun, „og svo höfum við hér á Selfossi verið með heilsuefl-
andi heimsóknir fyrir alla sem eru 80 ára,“ segir Bjarnheiður.
„Í mínu umdæmi þarf oft að fara um langan veg út í sveitir og
í aðra þéttbýliskjarna. Það er öðruvísi þegar maður hittir fólk
á sínum heimavelli heldur en á heilsugæslunni. Einnig finnst
mér svo áhugavert hvað heilsugæslan getur annast fólk á heild -
rænan hátt.“
af hverju hjúkrun?
tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 95. árg. 2019 23
guðjón hauksson. helga Bragadóttir. Birgir Örn Ólafsson. Bjarnheiður Böðvarsdóttir.
„Vinnan mín hefur alltaf verið eitt af mínum
áhugamálum og það að taka þátt í að þróa fagið
áfram — sama hvort ég hef verið að kenna eða
vinna við hjúkrun. Það er oft erfitt að draga línu
þarna á milli,“ segir Margrét Héðinsdóttir.