Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2019, Side 21

„faðir minn, lögfræðingurinn, sagði alltaf að ég ætti heima í hjúkrun því þá hefði
ég tækifæri til að starfa á alþjóðlegum vettvangi. hann þekkti stelpuna sína, sjáðu
til, vissi nefnilega að það væri ekki vottur af sveitarómantík í henni og að hún þrifist
ekki nema í stórborgum með háhýsum og milljónir manna í kringum sig,“ segir
Björk, en hún vinnur bæði á Landspítala og á Chelsea Westminster hospital í
London.
Draumurinn um ljósmóður
unnur Þormóðsdóttir, hjúkrunarstjóri á heilbrigðisstofnun Suðurlands, hefur alltaf
haft áhuga á að vinna með fólki og segir að einhvern veginn hafi aldrei neitt annað
staðið til en að starfa innan heilbrigðisgeirans. að sögn unnar var þetta bara ákvörð -
un sem hún tók þegar hún var lítil stúlka og sem betur fer breyttist sú ákvörðun
aldrei. „hjúkrun er bara eitt fallegasta og göfugasta starf sem hægt er að sinna,“ segir
unnur og telur það vera forréttindi að fá að aðstoða og hjálpa fólki þegar það þarf
sem mest á því að halda. „Ég gæti aldrei hugsað mér að vinna annað starf.“
Íris kristjánsdóttir, deildarstjóri slysa- og bráðamóttöku heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja, ætlaði sér alltaf að verða ljósmóðir. hún vann sem hjúkrunarnemi á
fæðingardeildinni og þótti það skemmtilegt en eftir að hafa verið viðstödd fæðingu
systursonar sinnar steinhætti hún við að verða ljósmóðir. „hraðinn á bráðamót-
tökunni á betur við mig,“ segir hún. hrafnhildur Lilja jónsdóttir ætlaði sér upphaf-
lega að verða barnalæknir og síðar ljósmóðir og varð því hjúkrunarnámið fyrir
valinu. „Ég fann strax á námsárunum að mér hentaði vel bráðahjúkrunin, þar gerast
hlutirnir hratt og starfið er aldrei eins en ég hef aldrei verið þekkt fyrir mikla þolin -
mæði,“ segir hrafnhildur, en hún er kennslu- og þjálfunarstjóri Sjúkrahússins á
akureyri, starfsmaður Endurlífgunarráðs Ísland og lektor við ha.
Unglingavinnan varð afdrifarík
Og svo eru það þau sem ákvarða framtíðarstarfsvettvanginn eftir að hafa kynnst
hjúkrunarstörfum í sumarvinnunni. Áhuga hrafns Óla Sigurðssonar á hjúkrun má
rekja allt aftur til unglingsáranna en þá réð hann sig sem „gangastrák“ á handlækn-
ingadeildinni á fSa við að skúra gólf sumarið 1972. Ákvörðun um framtíðarstarfs-
vettvanginn byggist á óseðjandi forvitni hrafns Óla, sérfræðings í geðhjúkrun um
mannlegt eðli: „Ég hef alltaf verið í skóla af einu eða öðru tagi,“ segir hann, en hrafn
Óli hefur verið búsettur í new York meira og minna undanfarin 30 ár. hann starfar
nú sem „nurse Practitioner“ í ráðgafahóp fyrir vímuefnamisnotkun meðal sjúklinga
sem leggjast inn á hand- og lyflækningadeildir á einu af sjúkrahúsunum í new York-
borg, auk þess sem hann rak eigin stofu í 10 ár.
af hverju hjúkrun?
tímarit hjúkrunarfræðinga • 3. tbl. 95. árg. 2019 21
hrafnhildur Lilja jónsdóttir.Íris kristjánsdóttir.unnur Þormóðsdóttir. hrafn Óli Sigurðsson.
„Hjúkrun er bara eitt
falleg asta og göfugasta starf
sem hægt er að sinna,“ segir
Unnur Þormóðsdóttir og
telur það vera forréttindi að
fá að aðstoða og hjálpa fólki
þegar það þarf sem mest á
því að halda. „Ég gæti
aldrei hugsað mér að vinna
annað starf.“