Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1952, Qupperneq 128

1952
— 126
tæmt mefS Credé. Önnur konan fór á
fætur eftir 2—3 daga, en lagðist aftur
með öll einkenni parametritis. Fékk
aureomycín og pensilín. Náði brátt
fullum bata.
ísafj. Viðstaddur flestar fæðingar.
Af ljósmæðrabókum sést, að þessi
læknanotkun er einkum vegna deyf-
inga. Um verulega þörf fyrir aðgerðir
er varla að ræða, utan 3 tilfella, sem
fengu aðgerðir á sjúkrahúsinu. Flestar
konur fæða heima hjá sér, sé þess
kostur. Um læknishjálp við þessar
fæðingar eru Ijósmæðrabækur fáorð-
ar, enda mun fátt afbrigðilegt hafa
fyrir komið. í minni fæðingarpraxis
gekk allt áfallalaust, nema hjá einni
frumbyrju, sem féklc þriðja stigs
spangarsprungu. Þetta var saumað lag
fyrir lag og greri per primam, án hita
eða eftirstöðva. Ljósmæður geta um 1
fósturlát, en þar munu hvergi nærri
öll kurl koma til grafar, þvi að oftast
nær munu þær ekkert um slika at-
burði vita. Á sjúkrahúsinu voru gerð-
ar 3 evacuationes vegna abortus in-
completus, og í minni praxis komu
fyrir 6 fósturlát, sem ljósmæður vissu
ekki um nema eitt, og enginn þeirra,
kvenna þarfnaðist sjúkrahúsvistar.
Barnsfararsótt mun engin kona hafa
fengið á þessu ári.
Súðavikur. Fæðingar allar eðlilegar.
Læknis yfirleitt óskað við fæðingar í
Súðavik til að deyfa konuna. Ljós-
mæður tilkynntu engin fósturlát. Ég
vissi um 1, gifta konu, sem lét ca.
þriggja mánaða fóstri. 1 kona sótti um
og fékk leyfi til vönunar, og fór sú
aðgerð fram á sjúkrahúsi ísafjarðar.
Hafði konan þá fætt 14 börn, og eru
þau sennilega öll vangefin.
Árnes. Fæðingar gengu allar fljótt
og vel, án teljandi íhlutunar. 1 barnið
hafði nokkur einkenni þess að vera
ófullburða, en var þó 12 merkur að
þyngd. Enginn vottur um barnsfarar-
sótt.
Hólmavikur. Fæðingar gengu vel og
ckki um neinar meira háttar aðgerðir
að ræða. 1 barn, í sitjandastöðu, lézt
í fæðingu. 2 fósturlát án komplika-
tiona.
Hvammstanga. Læknir viðstaddur
19 fæðingar og einu sinni sóttur til
að sauma spangarsprungu. 10 fæð-
ingar á skýlinu. 1 kona ól tvibura. 1
barn fæddist andvana. Orsök ókunn.
Blönduós. Barnsfarir fóru fram úr
flestum öðrum árum, og læknis var
vitjað oftar en áður til fæðandi
kvenna, eða um 65% allra þeirra, og
eru þá taldar með þær konur, sem
fæddu á sjúkrahúsinu. Tvisvar þurfti
að taka barn með töngum og tvisvar
að gera keisaraskurð, í annað skipti
á konu, sem slík aðgerð hafði verið
gerð á áður vegna grindarþrengsla, og
og í hitt skiptið á 43 ára frumbyrju,
sem fæðingu miðaði ekki hjá, þrátt
fyrir hríðaörvandi lyf, og fyrirsjáan-
legt var, að gæti ekki fætt af sjálfs-
dáðum. 1 tvíburafæðing og gekk sjálf
slysalaust, en konan fékk. fæðingar-
krampakast hálfum sólarhring síðar,
þó ekki mjög slæmt. Önnur kona fékk
mjög mikla eftirblæðingu og var „í
shocki“, er ég kom til hennar. Varð
að gefa henni makrodex, 500 ccm,
inn í æð, og auk þess saltvatn og
glúkósu, en troða upp í legið; hreif
sú meðferð að lokum. 2 börn fæddust
andvana, bæði dauð fyrir nokkru og
orðin emacieruð; hafði annað vatns-
höfuð.
Sauðárkróks. Oftast aðeins um það
að ræða að deyfa konuna eða herða
á sótt eða hvort tveggja. í eitt sinn
erfiður framdráttur við sitjandafæð-
ingu hjá 26 ára secundipara. Barnið
kom liflitið, en hresstist brátt og
heilsaðist vel.
Hofsós. Var sóttur til frumbyrju í
nágrannahéraði mínu. Gekk fæðingin
ákaflega seint og endaði með meðal-
hárri töng. Konu og barni heilsaðist
vel.
Ólafsfj. Fæðingar gengu allar vel,
nema ein. Var um frumbyrju að ræða
með lina og mjög óreglulega sótt.
Höfðu hríðarsprautur engin áhrif á
konuna, nema mjög óheppileg á tauga-
kerfið. Barnið tekið með töng, og lifði
kona og barn. Konan fékk væga psy-
chosis eftir fæðinguna, en lagaðist á
3—4 vikum. 1 aðkomukona lét fóstri.
Dalvíkur. 1 barn dó í fæðingu.
Grenivíkur. Fæðingar gengu yfir-
leitt vel. Konum leið vel og börnum
einnig, nema einu, er kom ca. 2 mán-