Studia Islandica - 01.06.1967, Blaðsíða 109

107
mót til þess að semja mál sín. Hvor þeirra á að koma til fund-
arins með fjörutíu menn: „Ok þá er nefndr dagr kom, hugs-
aði Sigurðr Skota vera ótrúa. Hann lét búa átta tigu manna
á fjórum tigum hesta; ok þá er Melbrikta gat at líta, mælti
hann við sína menn: „Nú erum vér sviknir af Sigurði, því at
ek sé tvá mannsfœtr á hverri hrosssíðu, ok munu menn vera
hálfu fleiri en fararskjótar. Herðum nú hugina, ok leitum,
at hverr hafi mann fyrir sik, áðr vér látimsk.“ Ok þeir bjugg-
usk við eptir þat. Ok er Sigurðr sá ráðagorð þeira, mælti hann
við sína menn: „Nú skal fara af baki helmingr liðs várs ok
koma í opna skjpldu, þá er saman lýstr liðinu, en vér mun-
um ríða at sem harðast ok stokkva í sundr fylkingu þeira.“ 1
Þetta má bera saman við írsku söguna Cath Maige Mu-
crama. Lugaid Mac Con og Eogan, sonur Oilills, herjast. Mac
Con flýr til Skotlands. Hann snýr síðar aftur til Irlands með
her Skota og Breta og berst við Eogan og sigrar, og þar falla
sjö synir Oilills. Þegar Mac Con snýr aftur til Irlands undir-
býr hann bardagann. Um það segir Myles Dillon: “Mac
Con’s plans were ready. The account of them is obscure;
apparently some of his men were concealed in a pit covered
with wattles. But we are told that the Irish in his army were
tied leg to leg with men from Scotland so that they might
not flee. And there were two Britons along with every Irish-
man. . . . Finally, the men of Scotland come out of the pit in
the ground and surround the men of Ireland." 2
I Orkneyinga sögu segir síðan frá því, að þeir börðust, og
féll þar Melbrikta og föruneyti hans og lét Sigurður festa
höfuð þeirra við slagálar: „Ok er þeir váru á leið komnir, þá
vildi Sigurðr keyra hestinn við fœti sínum, ok lýstr hann
kálfanum á tQnnina, er skagði ór hofði Melbrikta, ok skeind-
isk; ok í þat sár laust verkjum ok þrota, ok leiddi hann þat
til bana.“ 3 I írsku sögunni fer Mac Con síðar til Oilills og
1 Orkneyinga saga 1965, 9.
2 Myles Dillon 1958, 78-82.
3 Orkneyinga saga 1965, 9. Áþekk tönn kemur fyrir annars staðar,
en í ungri sögu. Þar segir frá Kol og Trónu: „Elzt barn þeira var Björn