Studia Islandica - 01.06.1967, Blaðsíða 93

91
riks sögu ætlar Alibrandur að svikja Hildibrand, en hann
segir þá: „þetta slagh mun þier kient hafa þin kona enn
æigi þinn fader.“ Svipað í hinu yngra Hildibrandskvæði:
„den straich hat dich gelért ein wip.“ Jan de Vries færir
að því rök, að þetta sé sagnleif í þýzku sögunum og bendi
hún til þess, að þeim liggi til grundvallar saga áþekk hinni
írsku, sjá 1. lið. 1 Kjalnesinga sögu segir Búi: „Fellt mun nú
til hlítar, ok mátti móðir þín eigi hlutlaust láta vera.“ Búi
segir síðan: „Ekki hefir nú orðit örindi þitt hingat hagfellt,
því at þú hefðir verit mannsefni, enda mun nú skömm saga
frá mér ganga,“ Kjaln. 43. Þetta minnir dálítið á orð Conla,
en þess ber að gæta, að í Kjalnesinga sögu er hlutverkum
snúið við.
9. Erkennungsszene durch das vom Vater hinterlassene
Kleinod. Þetta kemur fyrir í persnesku og rússnesku sögun-
um, sjá 2. lið.
10. Die Namensverweigerung. Sjá 4. lið. Samkvæmt
Þiðriks sögu reynir Hildibrandur að lokum að neyða Ali-
brand til að segja nafn sitt, en þegar hann neitar segir
Hildibrandur til sín. I Kjalnesinga sögu er ekki um það að
ræða, að feðgamir vilji ekki segja til sín, heldur vill Búi
ekki kannast við Jökul.
Af þessari rakningu má sjá, að sögnin í Kjalnesinga
sögu er mjög áþekk þessum sögnum, einkum hinni írsku
og þýzku. Virðist mega ætla, að hún hafi verið ein heild frá
upphafi og hafi borizt annaðhvort frá frlandi eða Þýzka-
landi, sjá 7.0. Þess ber þó að sjálfsögðu að gæta, að þessar
sagnir em sennilega aðeins leifar þess, sem einhvern tíma
hefur verið til og allur samanburður því óviss. Auk þess eru
þær sagnir, sem styðjast verður við, unnar af skáldum eða
rithöfundum.
Líkindi við irsku söguna koma einkum fram í 1., 3., 7.,
og 8. lið. Á það má benda, að Cú Chulainn fer til megin-
landsins og eignast son í þeirri ferð. Því svipar til Kjalnes-
inga sögu. Synirnir koma síðan báðir yfir hafið, en það er
eðlilegt, þegar um eylönd er að ræða. Einnig má benda á,