Studia Islandica - 01.06.1967, Blaðsíða 44

42
Hér er nokkur samsvörun við skýringargrein við rit
Adams frá Brimum. 1 AM 415 4to, sem er talið vera frá
fyrstu árum 14. aldar, er íslenzk þýðing á stuttum kafla úr
þessu riti og sami kafli er einnig í Flateyjarbók.1 1 Konungs-
annál er vitnað í „Chronica Bremensium.“ 2 Einnig hefur
verið bent á hugsanleg áhrif frá riti Adams á Hungurvöku.3
Ekki er loku fyrir það skotið, að höfundur Kjalnesinga
sögu hafi getað þekkt það rit. Þó hefði mátt ætla, að hann
hefði notað það meira í hoflýsingunni, ef hann hefði þekkt
það. Annars eru Blótkeldur taldar fleiri á fslandi, en óljóst
er, hvernig á þeim stendur.4
Auk þess, sem hér hefur verið rakið, má líta á að
nokkru síðar segir í Kjalnesinga sögu, bls. 12: „Hann sá, at
maðr kom út snemma at Hofi í línklæðum. Sá sneri ofan af
hliðinu ok gekk stræti þat, er lá til hofsins; kenna þóttist Búi,
at þar var Þorsteinn. Búi sneri þá til hofsins, ok er hann kom
þar, sá hann, at garðrinn var ólæstr ok svá hofit. Búi gekk
þá inn í hofit; hann sá, at Þorsteinn lá á grúfu fyrir Þór.“
Þetta minnir nokkuð á Færeyinga sögu: „Ok nú ganga þeir
til skógar akbraut eina ok afstíg lítinn í skóginn, ok verðr
þar rjóðr fyrir þeim ok þar stendr hús ok skíðgarðr um; þat
hús var harðla fagrt ok gulli ok silfri var rent í skurðina.
Inn ganga þeir í húsit Hákon ok Sigmundr ok fáir menn
með þeim. Þar var fjglði goða; glergluggar váru margir á
húsinu, svá at hvergi bar skugga á; kona var þar innar í hús-
it um þvert ok var hon vegliga búin. Jarl kastaðí sér niðr
fyrir fœtr henni ok lá lengi.“ 5
f Kjalnesinga sögu og Færeyinga sögu fer saman stræti
eða stígur til hofsins, skíðgarður um hofið og glergluggar,
sjá 5. lið. Svipað kemur fyrir víðar. Þannig er skíðgarður
um garðinn, og hurð fyrir læst, þar sem goð Bjarma var í
1 AlfrœSi íslenzk III 1917-18, 59-62, Flateyjarbok I 1860, 17-18.
2 Islandske Annaler 1888, 98, sbr. lxxxi.
3 G. Turville-Petre 1953, 204.
4 Kjalnesinga saga 1959, 8 nm, sbr. Vatnsdœla saga 1939, 82.
5 Fœreyingasaga 1927, 33.