Saga - 2016, Síða 67

meðal farþega á „esju“ hingað. Segir hann tíðarfar hafa verið gott
þar ny[r]ðra og aflabrögð góð. Hefir þar veiðst allmikið af síld und-
anfarið, og er talið, að ávinningur af því nemi mörgum tugum
þúsunda.“44 Hér kemur hann fram í hlutverki hins ábyrgðarfulla
manns í atvinnurekstri, sem leitað er til, á meðan Ingibjörg er aðeins
ónafngreind „kona hans“.
Hér birtast myndir af margbrotnum einstaklingi: Ingólfur var
jafnt atvinnurekandi sem verkalýðsfrömuður, hann þýddi allmargar
borgaralegar ævintýrabækur en beitti sér jafnframt fyrir útgáfu sósí-
alískra barátturita, hann var bæði íslenskur þjóðræknissinni og
alþjóðlegur verkalýðssinni, hann bauðst til að aðstoða lögregluna á
Akureyri til að halda uppi lögum og reglu en talaði um leið gegn
hugmyndum hægrimanna um ríkislögreglu.45 Fyrir Ingólfi fólust
engar mótsagnir í þessu en vera má að þessar ólíku áherslur hafi
orðið honum fjötur um fót á vettvangi stjórnmála, eins og síðar
verður vikið að.
Ingibjörg varð á sínum Akureyrarárum sífellt pólitískari. Hún
var til að mynda með upplestur á 1. maí-hátíðarhöldunum í kaup -
staðnum árið 1925 og var það væntanlega í fyrsta sinn sem hún kom
fram á slíkri samkomu.46 Bréf, sem hún skrifaði einari Olgeirssyni
vorið 1925, sýnir að hún var orðin gagntekin af viðleitni til að bæta
stöðu verkafólks, einkum þó verkakvenna:
Ég hef núna seinni partin í vetur sérstaklega, feingið brennandi áhuga
fyrir að gjöra eitthvað fyrir verkalíðin hérna, þó sérstaklega verkakon-
urnar. Þegar ég er meðal þeirra, finn ég að ég veit töluvert meira en
þær. Þær líta líka upp til mín og bera traust til mín, og ég finn að ég get
verið eitthvað fyrir þessar konur. Og ég held maður eii að vera þar sem
maður getur verið eitthvað fyrir aðra. eftir því sem maður getur gjört
meira til góðs í lífinu líður manni líka sjálfum betur. Þú mátt nú ekki
halda að ég sé að grobba yfir þessu sem ég var að segja þér, eða halda
að ég finni eitthvað mikið til minnar eigin persónu, en þú veist hvaða
álit ég hef haft á sjálfri mér, og finna það svo altíeinu að það eru margir
sem bera til mín traust og vonast eftir einhverju starfi af mér, ég fer
ósjálfrátt að hugsa meira eins og sú manneskja sem finnur að hún hefur
hjónaband í flokksböndum 65
44 „Um daginn og veginn“, Alþýðublaðið 11. febrúar 1924, bls. 1.
45 Jafnaðarmannafélagið á Akureyri. Fundargerðarbók 1924–1932, fundargerð 15.
febrúar 1925, bls. 14–15.
46 „1. maí“, Verkamaðurinn 5. maí 1925, bls. 2. Ári síðar endurtók hún leikinn; sjá
„Úr bæ og bygð“, Verkamaðurinn 4. maí 1926, bls. 3.
Saga vor 2016.qxp_Saga haust 2004 - NOTA 17.5.2019 10:09 Page 65