Saga - 2016, Síða 122

en mikilvægt er að hafa í huga að á þessum tíma þótti flestum eðli-
legt að konur eyddu mestum hluta ævinnar á stöðugum þeytingi
um eldhúsið.
Þessar nýju hugmyndir um heimilið og vinnuaðstöðu hús móður -
innar mynda kjarnann í námi kristínar. Þegar hún snýr aftur heim
til Íslands má segja að hún flytji með sér nýjan lífsstíl og henni geng-
ur illa að fá verkefni við hæfi. Híbýlamenning smáþjóðarinnar var í
engu samræmi við stórborgarlífið vestanhafs og það tók kristínu
nokkurn tíma að sannfæra íslenskar húsmæður um mikilvægi
hönn unar. Þekking hennar naut aukinheldur takmarkaðrar virðing -
ar í karllægum heimi arkitekta.
Á tungumáli samtímans er kristín innanhússarkitekt. Þegar hún
kom heim frá námi árið 1947 var sérþekking hennar aftur á móti svo
ný af nálinni að ekki var til íslenskt heiti við hæfi. Orðið hönnun var
ekki til í málinu á þessum tíma (fyrstu heimildir um það eru frá
1957) og starfsheiti húsgagnaarkitekta átti ekki við. Með hjálp mætra
íslenskumanna fann kristín því upp á orðinu híbýlafræðingur.
Orðið festist ekki í málinu en skapar kristínu sérstöðu og tengist
henni órjúfanlegum böndum. Sú staðreynd kann að skýra notkun
þess í titli bókarinnar þótt það eigi engan veginn við sem þýðing á
enska orðinu interior designer. Í raun má ímynda sér að íslenskir les-
endur bókarinnar átti sig ekki á því að kristín var innanhússarkitekt
/ innanhússhönnuður eins og nú er sagt enda bæði hugtökin lög-
vernduð starfsheiti innanhússarkitekta á Íslandi.
kristín var brautryðjandi í fagi sem enn var í mótun. Í bókinni
kemur oft fram að hugur hennar hafið staðið til þess að læra arki-
tektúr: „en, eins og áður er getið, héldu almennar venjur um hlut-
verk kynjanna á þessu tímabili aftur af metnaði kristínar til að verða
arkitekt“ (bls. 35). Heimilið var vettvangur konunnar og því þótti
við hæfi að konur lærðu að sinna því sem þar fór fram. Það er skilj-
anlegt að þetta hafi valdið kristínu hugarangri en segja má að fram-
lag hennar til íslenskrar hönnunar sé síst ómerkara fyrir bragðið.
ekki skal gert lítið úr því að kristín hafi ekki komist í arkitektanám
vegna þess að hún var kona, en hugsanlega hefði mátt leggja minni
áherslu á þá staðreynd í bókinni og gera þess í stað meira úr því
merkilega brautryðjandahlutverki sem kom í hlut hennar.
Þegar kristín var ung þótti nám í hagkvæmum lausnum fyrir
heimilið og híbýlaprýði henta konum. Jafnvel var talað um föndur í
þessu samhengi (bls. 65). Í bókinni er sýnt fram á að ævistarf kristínar
var á afar faglegum nótum og hugsunarháttur hennar sá sami og
elsa ævarsdóttir120
Saga vor 2016.qxp_Saga haust 2004 - NOTA 17.5.2019 10:09 Page 120