Strandapósturinn - 01.06.2014, Side 19

17
leiðsögumaður og ferst þetta allt vel úr hendi. Við nutum heldur
betur góðs af því að Pétur Óli hefur búið í borginni í um 20 ár,
þekkir hana eins og fingurna á sér og er hafsjór af fróðleik um
sögu Sankti Pétursborgar og Rússlands.
Ferðin til Sankti Pétursborgar hófst að kvöldi föstudagsins 7.
júní með því að ferðafélagarnir hittust í Flugstöð Leifs Eiríkssonar
þar sem farið var í loftið rétt eftir miðnætti. Flugið var hið þriðja
sem Icelandair bauð upp á í beinu flugi til borgarinnar sem gerir
allar heimsóknir til Rússlands ólíkt þægilegri en áður var. Lent
var um kl. 8 að morgni og á flugvellinum tók Pétur Óli á móti
hópnum ásamt aðstoðarfólki sínu, þeim Örlygi Benediktssyni,
sem einnig er búsettur í borginni, og Kötju sem er Rússi og
starfar fyrir Pétur Óla sem innfæddur leiðsögumaður sem skylda
er að hafa samkvæmt rússneskum reglum. Í ljós kom að ekki
var hægt að skrá sig inn á hótelið fyrr en eftir hádegi og því
var ákveðið að nýta tímann til að fara einn skoðunarhring um
miðborgina. Sankti Pétursborg skiptist í tvo hluta þar sem annar
er gamla borgin sem Pétur mikli lét reisa og skipaði svo fyrir að
engar byggingar nema kirkjur mættu vera meira en sjö hæðir.
Auk hæðartakmarkana ákvað hann að útliti húsanna mætti ekki
breyta frá því upprunalega og enn í dag er reglan í gildi fyrir
miðhluta borgarinnar. Síðan er það „nýi hluti“ borgarinnar
sem að mestu var byggður á Sovéttímanum. Þarna er stingandi
munur á því gamla og „nýja“ þar sem nú blasa við misjafnlega
vel byggðir og einstaklega fráhrindandi steinkumbaldar, íbúða-
og skrifstofublokkir. Í lok skoðunarferðarinnar var farið að
skoða Sankti Ísakskirkjuna sem er stærsta rétttrúnaðarkirkjan
í Rússlandi. Bygging hennar hófst árið 1818 og lauk ekki fyrr
en 40 árum síðar og skal engan undra því að kirkjan er þvílíkt
mannvirki að undrum sætir hvernig hægt var að byggja hana
með þeirri tækni sem þá var til staðar. Sem dæmi má taka að
turn kirkjunnar er 100 metra hár og það er með ólíkind um
að sjá öll listaverkin sem þekja svo til hvern einasta fermetra af
veggjum hennar. Í þessari kirkju hljómuðu fyrstu söngtónar Kórs
Átthagafélags Strandamanna á rússneskri grund þegar kórinn söng
sálminn „Heyr himna smiður“ eftir Þorkel Sigurbjörns son og svo
sannarlega var ekki hægt að kvarta undan hljómburðinum í þessu
mikla guðshúsi. Þegar hér var komið voru sumir ferðafélagarnir