Rit (Vísindafélag Íslendinga) - 01.06.1923, Blaðsíða 53

49
ungum (Succinea grönlandica) og lítið brot af bergbúa (Zirp-
hœa crispata). Sandurinn er mjög smáger og engir steinar
í honum og eigi heldur minjar manna. Líklega er þetta fok-
sandur, er fokið hefir á mýrlendi; á það benda landkufung-
amir, sem lifa í mýrlendi.
Engin skýr merki sáust um það, að sjór hefði myndað
sandlag þetta.
5. Mór. Hjá Jaðri var það, sem sást af mólagi þessu, 2
m. á þykt og náði alveg niður að fjörunni og var þó eigi
grafið niður úr því; kvistir voru á dreif í mónum einkum
ofan til. Efsta lagið af mónum var mjög sandblandið. Vest-
ur frá Jaðri þyntist mólagið smám saman; þar sem það
sást vestast var það örþunt og lá 3 — 4 m. fyrir ofan fjör-
una og hallaðist upp að eldri sjávarlögum, er náðu þar upp
úr bökkunum.
Fyrir austan Jaðar lækkaði móbakkinn; gekk mórinn þar
alveg ofan í fjöru, Og hefir þar fyrrum verið tekinn mór til
eldsneytis neðarlega í fjörunni. Hjer eru engin sandlög ofan
á mónum fyrir ofan fjöruna. Liggja mólögin þar út í mýr-
lenda grasi gróna dæld. Eru efstu lögin aðeins talsvert
sandborin.
4. Undir mólaginu fyrir vestan Jaðar er skeljalaust leirlag
dökkleitt og járnblandið ca. lh m. þykt. Hallast það upp
að sjávarlögunum vestar í bökkunum (eins og mólögin) og
er þar þynnra. Líklega er leir þessi myndaður í fersku vatni,
rjett áður en mórinn tók að myndast.
3. Malar- og sandlög ca. 4 m. á þykt; ofan til gætir meira
malarinnar; er hún efst talsvert stórger. Neðst meira af
sandinum og mölin smærri. Ofan til eru lögin rauðlituð og
samanlímd af járnefnum (oxideruð).
2. Lagskiftur leir 4 —5 m; nokkuð sandblandinn efst og
með strjálum, smáum steinvölum, einkum ofan til.
1. Klappir ganga inn undir lögin vestast, var það áfram-
hald klapparinnar, er gengur fram í Suðurflös.
Hjer fann jeg sæskeljar í lögum þessum; voru þær eink-
um ofantil í leirlaginu (2) og neðst í malar- og sandlög-
unum (3).
4