Víkurfréttir - 15.12.2022, Side 61

að stýra bátnum. Ef við hefðum
staðið þá hefðum við bara dottið
útbyrðis því báturinn vaggaði svo
mikið. Tengdamamma mín nefndi
við mig áður en við fórum út að
ef ég yrði einhvern tíman hrædd
ætti ég að segja: „Ég ákalla þig,
verndarengillinn minn.“ Svo það
var það sem ég gerði, ég var þarna
allan tímann í bátnum að segja: „Ég
ákalla þig, verndarengillinn minn,“ á
fullu,“ segir Ingibjörg og gerir hálf-
partinn grín af því. „Við komumst
svo „heim“ þegar fór að birta til.
Þegar við komum í land settum við
myndband af þessu á Instagram og
við í raun áttuðum okkur ekki á því
hversu slæmar aðstæðurnar voru
fyrr en við fengum skilaboð frá
okkar nánustu,“ segir Jenný.
Var erfitt að vera svona mikið
saman í allan þennan tíma?
„Það voru allir búnir að segja við
okkur að við myndum fá ógeð af
hverri annarri, að við myndum rífast
og það yrði alltaf eitthvað vesen. Við
vorum búnar að undirbúa okkur
undir það en ég held við höfum lært
hversu mikilvæg samskipti eru í
svona ferðum. Við þurftum að ræða
hlutina ef það kom eitthvað upp
og leystum þá um leið. Það var svo
gaman að sjá hvað það gekk vel hjá
okkur að ræða málin og ef eitthvað
er þá styrkti þessi ferð vinasam-
bandið okkar. Maður þarf að velja
vel þegar maður fer í svona reisu,
maður væri til í að fara með öllum
vinkonum sínum en það er margt
sem þarf að huga að því ágreiningur
eða ósætti myndast svo auðveld-
lega,“ segir Ingibjörg og bætir við:
„Ferðin ýtti einnig undir ákveðið
sjálfstæði hjá okkur, við vorum þarna
einar á báti og þurftum að finna út úr
hlutunum sjálfar. Það er ekkert elsku
mamma í svona aðstæðum. Það var
mjög þroskandi.“
Hvað takið þið frá þessu ferðalagi?
„Það er það sem er ótrúlega dýr-
mætt við þessa ferð okkar, við
kynntumst mörgu fólki sem við
erum búnar að vera í sambandi við.
Það var bæði það dýrmætasta við
ferðina og líka það erfiðasta því
það var erfitt að kveðja alla sem
við kynntumst,“ segir Ingibjörg. „Við
kynntumst einum strák, Felix, hann
er frá Nýja-Sjálandi og á kærustu í
Taílandi. Hann er góður vinur okkar
og við værum til í að hitta hann
einhvern tíman í Taílandi. Hann
var á ferðalagi um Evrópu og Ingi-
björg sá að hann væri í Bretlandi
og nefndi við hann að hún ætti af-
mæli í ágúst,“ segir Salvör og bætir
við: „Hann kom til Íslands, gisti hjá
mér og var með okkur í afmælinu.
Hann ætlaði að fara heim miðviku-
daginn fyrir Ljósanótt en ákvað að
framlengja til að vera yfir hátíðina.
Hann fór á Ljósanæturballið,
labbaði Þorbjörn, fór í Bláa lónið
og Sky Lagoon, smakkaði pylsu,
ferðaðist um allt á Camper, sá
norðurljósadýrðina sem var þarna
á föstudeginum á Ljósanótt og var
svo þakklátur fyrir allt. Hann fór
alla morgna í bakaríið fyrir mig og
mömmu og fór í Nettó til að kaupa
gjöf fyrir mömmu til að þakka fyrir
gistinguna. Hann vissi ekki að það
væri ekki hægt að kaupa áfengi
í búðinni svo hann keypti 0% gin
handa henni – en það er hugsunin á
bak við það sem gildir.“
„Annars var fullt af hlutum sem
maður áttaði sig á, eitt sem ég tók
eftir var að fólkið þarna úti er svo
hamingjusamt, nægjusamt og þakk-
látt fyrir allt. Einn leigubílstjórinn
trúði því varla að ég ætti bíl, hann
átti sjálfur ekki fyrir því að endur-
nýja ökuskírteinið sitt en samt sem
áður var hann svo þakklátur og
ánægður,“ segir Jenný og Ingibjörg
bætir við: „Það opnar svo mikið
augu manns fyrir því hvað við á Ís-
landi erum í raun heppin.“
Hvað mynduð þið segja við þau
sem eru að huga að því að fara í
reisu?
„Ég myndi mæla með að vera eins
mikið á gistiheimilum og hægt
er, þá kynnist maður miklu meira
af fólki og það er ódýrara en þau
geta samt sem áður verið mjög
flott,“ segir Salvör og stelpurnar
taka undir með henni. „Við sáum
líka smá eftir því að vera með allt
planað frá a-ö, það hefði verið gott
að hafa smá svigrúm til að breyta til
og geta tekið ákvarðanir á staðnum
og þurfa ekki að vera bundinn við
planið,“ segir Ingibjörg. „Ég myndi
mæla með að allir sem geta fari í
svona ferð, maður lærir svo mikið.
Ég lærði svo mikið um sjálfa mig
og um vinkonusambandið okkar,“
segir Salvör. „Það er örugglega
þroskandi og gott fyrir alla að fara
í svona ferðir, maður sér það svo
skýrt hvað við höfum það gott hér,“
bætir Jenný við að lokum.
Thelma Hrund Hermannsdóttir
thelma@vf.is
Það er ekkert elsku mamma í svona aðstæðum
„Það er það
sem er ótrú-
lega dýrmætt
við þessa ferð
okkar, við
kynntumst
mörgu fólki
sem við erum
búnar að vera í
sambandi við.“
VÍKurFrÉttir á suÐurNesJum // 61