Skessuhorn - 20.12.2022, Síða 90

ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 202290
„Þegar ég ákvað að koma á Akra­
nes árið 1965, þá nýútskrifaður frá
Samvinnuskólanum að Bifröst, var
ætlunin að vera hér aðeins í eitt
sumar og æfa og leika með ÍA í fót­
boltanum. Mér var í framhaldinu
tryggð vinna í Samvinnubankanum
um sumarið. En vera mín á Akranesi
gekk ekki alveg samkvæmt fyrir­
huguðum áætlunum mínum. Hér
er ég enn. Eiginkona mín Guð­
munda Ólafsdóttir hafði auðvitað
úrslitaáhrif á að ég varð hér áfram.
Ég kynntist henni þannig að ég var í
fæði í mötuneyti Sementsverksmiðj­
unnar þetta sumar, en hún starfaði
hjá fyrirtækinu og leist mér heldur
betur vel á stúlkuna,“ segir Þröstur.
Sumarstarfið hjá Þresti í bank­
anum varð að farsælum 43 árum. Í
fótboltanum urðu leikirnir tæplega
260 fyrir ÍA og þorri þeirra sem
fyrirliði liðsins. Íslandsmeistaratitl­
arnir urðu þrír og fimm landsleikir
fyrir Íslands hönd. Ekki slæmur
afrakstur það.
Gæfuspor að koma
á Skagann
„Það var mikið gæfuspor í lífi mínu
að ég kom á Skagann. Hér hef ég
unað hag mínum vel. Við Búbba
eigum dæturnar Öldu, sem er verk­
efnastjóri hjá Ferðamálastofu, og
Sigurbjörgu, rithöfund, og að auki
þrjú barnabörn. Í gegnum fótbolt­
ann, starfið mitt, félagsstörf fyrir
ÍA og Kiwanisklúbbinn Þyril hef ég
eignast marga góða og trygga vini
og fjöldann allan af kunningjum.
Fyrir það er ég afar þakklátur,“
segir Þröstur Stefánsson í spjalli við
blaðamann.
„Tildrög þess að ég kom á Akra­
nes á sínum tíma má rekja til þess
að Friðleifur bróðir minn og Sig­
urður Sigurðsson, þáverandi skrif­
stofustjóri Sementsverksmiðj­
unnar, voru gamlir skólafélagar úr
MA og ágætis vinir. Mér skilst að
Sigurður hafi nefnt það við Guð­
mund Sveinbjörnsson, sem þá var
formaður ÍA og samstarfsmaður
hans í verksmiðjunni, að bróðir
Friðleifs væri nokkuð liðtækur
knattspyrnumaður hjá KS á Siglu­
firði, þar sem við bjuggum. Fljót­
lega höfðu Skagamenn samband og
óskuðu eftir því að fá mig til liðs við
sig, mér var um leið tryggð vinna
í Samvinnubankanum um sumarið
og Einar Sörensen og fjölskylda
hans á Sunnubrautinni buðust til
að leigja mér herbergi. Í þá daga
þótti það bara ágætis samningur
við félag að fá vinnu og aðstoð við
að finna húsnæði,“ rifjar hann upp.
Og ýmislegt kryddaði dagana. „Á
þessum árum voru til dæmis árlegir
leikir á milli knattspyrnu félaganna
KA og Kára á Akranesi og Helgi
heitinn Daníelsson sá um að skrá
mig í Kára. Þessir leikir voru miklir
baráttuleikir, þeir voru oft leiknir
á miðju sumri og menn fóru oft
lemstraðir frá þeim því það var
ekkert gefið eftir og það gat bitnað
á ÍA­liðinu sem missti þá menn
í meiðsli á miðju Íslandsmóti.
Þessum leikjum var síðan hætt sem
var að ég held ágætis ákvörðun og
til hagsbóta fyrir ÍA.“
Sterkt lið hjá KS varð
Norðurlandsmeistari
„Það var góður gangur í
knattspyrnunni á Siglufirði hjá KS
þegar ég var að alast þar upp. Ég
lék upp alla flokkana með liðinu,
við vorum með öflugt lið í 2. og
3. flokki og urðum líka Norður­
landsmeistarar í meistaraflokki
eftir að hafa sigrað Akureyrarliðin
KA og Þór og einnig Tindastól
frá Sauðárkróki. Einnig man ég
að við fórum til Reykjavíkur og
lékum gegn bæði Val og Fram og
sigruðum þá. Það er líka gaman
að segja frá því að við erum þrír
bræðurnir og höfum allir leikið
fyrir Íslands hönd í íþróttum. Frið­
leifur, sem er elstur, keppti bæði í
frjálsum íþróttum og badminton.
Hjálmar, sem var næstelstur, keppti
á skíðum og ég í fótboltanum.
Systir okkar Sigríður Kristín fór
ekki í íþróttir en hún fór í Fóstru­
skólann og hefur einnig kennt við
Háskóla Íslands.“
Þröstur hóf störf hjá Samvinnu­
bankanum vorið 1965 og vann
þar óslitið til ársins 2008, þegar
hann lét af störfum, eða í 43 ár
eins og áður sagði. „Ég man hvað
ég var hissa þegar ég hóf störf
hjá bankanum, sem var til húsa í
tveimur herbergjum við Suður­
götu 36, minnugur þess að heima
á Siglufirði var frekar stór spari­
sjóður og Útvegsbankinn var með
stórt útibú þar. Ég og Vésteinn
Vésteinsson vorum í öðru her­
berginu og Sveinn Guðmundsson
útibússtjóri í hinu. En þrátt fyrir
þröngan húsakost gekk útibúið
vel þótt við hefðum nánast þurft
að fara út til þess að skipta um
skoðun,“ segir Þröstur og hlær við
endurminninguna. Bankinn flutt­
ist síðan á Kirkjubrautina þar sem
verslunin Brú var áður og síðan
í nýtt og glæsilegt húsnæði sem
byggt var á lóðinni við hliðina.
Á starfstíma Þrastar í bankanum
breyttist síðan Samvinnubankinn
í Búnaðarbankann, þá í KB banka
og loks í Arion banka sem hann
er í dag.
Lífið snerist um
útgerð og síld
Á uppvaxtarárum Þrastar á Siglu­
firði snerist lífið um útgerð og að
sjálfsögðu síldina. „Ég byrjaði 13­14
ára að vinna hjá útgerðar félaginu
Ísafold sem Þráinn Sigurðs son
átti og þar man ég eftir að Guð­
jón Þórðarson var að vinna á síldar­
planinu sem krakki og unglingur
þegar hann var með foreldrum
sínum á síldinni fyrir norðan. Faðir
hans Þórður Guðjónsson var skip­
stjóri á Önnunni, sem Þráinn Sig­
urðsson átti, og Marselía móðir
hans vann á síldarplaninu. Þráinn
flutti síðar á Akranes og vann um
tíma með mér, þá hjá Samvinnu­
tryggingum, en áður en kom að því
var hann með Þórði Guðjónssyni
við útgerð Sigurborgar AK. Þrá­
inn hefur alltaf verið mér minnis­
stæður. Hann var mikill skákmaður
og bridgespilari og starfaði með
Taflfélagi Akraness eftir að hann
flutti hingað suður. Hvað Guð­
jón Þórðarson varðar þá hvarflaði
nú lítt að manni á þessum tíma að
við ættum síðar eftir að verða sam­
herjar í sigursælu liði Skagamanna!
Það var mikil vinna í síldinni
á þessum árum sem gaf vel af sér.
Eitt af fyrstu verkefnum var að fara
á stjá, kasta steinvölum í glugga
síldarkvennanna og kalla „ræs”,
þegar enn var nótt hjá öðrum. Ýmis
önnur störf voru unnin og ég náði
að safna fyrir náminu mínu í Sam­
vinnuskólanum þar sem skóla­
gjöldin og uppihaldið þótti frekar
dýrt og því engin lán tekin.
Ætlunin var að vera hér aðeins í eitt sumar
Rætt við Þröst Stefánsson fyrrverandi bankamann og þrefaldan Íslandsmeistara með ÍA
Þröstur Stefánsson með viðurkenningar sem hann fékk fyrir 200 og 250 leiki með meistaraflokki ÍA.
Fjölskyldan. Aftari röð. Alda Þrastardóttir, Þröstur, Þröstur Elvar Ákason, Tómas
Guðni Eggertsson, Hildur Ása Ákadóttir. Fremri röð. Sigurbjörg Þrastardóttir,
Sigurbjörg Helga Ákadóttir og Guðmunda Ólafsdóttir.
Í leik gegn Val á Laugardalsvelli árið 1972. Þröstur í baráttu um boltann gegn
Jóhannesi Eðvaldssyni. Jón Alfreðsson er einnig skammt undan. En Jón tók
einmitt við fyrirliðastöðunni af Þresti árið 1974.
Íslandsmeistarar árið 1970. Þröstur með bikarinn á Melavellinum. Íslandsmeistaralið Skagamanna 1974.