Skessuhorn - 20.12.2022, Blaðsíða 110
ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER 2022110
Sigfús Magnússon, Stykkishólmi
Hlustum á gamlar jólaplötur
„Ég hef alltaf hlakkað til jólanna síðan ég man eftir mér. Helst
vil ég skreyta snemma og er oft byrjaður í nóvember að henda
upp útiseríum. Yngsti drengurinn (12 ára) á heimilinu heldur
manni við efnið og rekur mann út með sér að henda ljósunum
upp. Þá svona fer maður að komast í smá jólastemningu. Við
erum svo heppin hér í Hólminum að hafa flottan tónlistar
skóla og í desember æfa börnin jólalög og spila svo á tón
fundum, það er viss stemning í því að horfa og hlusta á börnin
spila. Þegar nær dregur jólum þá er farið að skreyta inni og
tekur öll fjöllan þátt í því. Við hlustum á gamlar jólaplötur
með Sinatra og Presley og fleiri góðum. Hlustaði ég mikið á
það í æsku og hef ég haldið mig við það æ síðan. Svo náttúru
lega þegar ilmurinn úr eldhúsinu kemur af smákökubakstri og
sér unglingurinn (14 ára) um baksturinn á þeim kökum. Nú
svo þetta týpíska, að horfa á góðar jólamyndir. En fyrir mér
eru jólin hátíð barnanna og að vera með sínum nánustu, eiga
góðar stundir saman yfir mat og almenn kósýheit. Þessi jól
verða aðeins frábrugðnari öðrum jólum því þetta eru fyrstu
jól barnabarnsins. Annars þá óska ég öllum gleðilegra jóla og
hafið það sem allra best.“
Magnús Fjeldsted, Borgarnesi
Hitt reddast
„Síðustu ár hef ég farið með frúnni og nokkrum vinum á
jólatónleika eða uppistand í byrjun desember. Við fórum um
daginn á Jóla Hólm sem var frábært uppistand með ennþá
betri eftirhermum, þá mega jólin koma þrátt fyrir að eigin
lega allt sé eftir af undirbúningnum. Tónleikar með Baggalúti
í desember koma manni í jólaskap og um leið áttar maður
sig á að jólin eru að koma og eins gott að koma sér í undir
búningsgírinn. Þegar jólin eru síðan alveg að koma, búið að
baka smákökur, steikja laufabrauð, setja upp seríur og skraut
þá mega jólin koma, hitt reddast. Á aðfangadag þegar heima
lagaða rauðkálið mallar á eldavélinni, hamborgarhryggurinn
tilbúinn fyrir ofninn, smjörið fyrir brúnuðu kartöflurnar að
bráðna og möndlugrauturinn er tilbúinn þá er eins gott að
jólin komi. En ef svo illa fer að eitthvað af þessum atriðum
klikkar þá mega jólin samt koma því fjölskyldan er saman og
það skiptir mestu máli.“
Þorbjörg Saga Ásgeirsdóttir, Borgarfirði
Þegar allt er orðið
skínandi hreint!
„Ég get ekki haldið jól nema allt sé orðið skínandi hreint. Ég
er síðustu jól búin að vera í lokaprófum og ég get ekki byrjað
að skreyta eða stússast í „jólafríi“ fyrr en ég klára prófin. Þegar
þau eru búin þá er það fyrsta sem ég geri að þrífa allt húsið
hátt og lágt. Þurrka af hillum, þrífa alla glugga, ryksuga og
skúra gólfin og pússa og þrífa bara allt sem hægt er að pússa
og þrífa! Vellíðunartilfinningin sem fylgir þegar því er lokið
er svo góð. Þá get ég loksins slakað á, sett jólalög á fóninn,
skreytt húsið og bakað lakkrístoppa.“
Hilmar Már Arason, Snæfellsbæ
Fer á minningastund
á hverju ári
„Þessi árstími hefur alltaf verið annasamur og hátíðlegur hjá
mér. Á námsárunum einkenndist desember af prófaundirbún
ingi, prófatöku, ferðalögum í vonskuveðrum og vinnu en sem
fátækur námsmaður þá var öll vinna vel þegin. Eftir að námi
lauk og ég fór vinna í skólum þá hélt þetta áfram en ég var
þá kominn hinum megin við borðið, við að semja og fara yfir
próf, undirbúa komu jóla, m.a. jólaskemmtanir. Sem betur
fer hefur dregið úr prófatörnum í skólum og leiðsagnarnám
komið í þeirra stað.
Kvenfélagið í Ólafsvík stendur fyrir aðventukvöldi, fyrsta
sunnudag í aðventu, og finnst mér það marka upphaf jóla
undirbúningsins, lágstemmd og hátíðleg stund. Síðan tekur
hver viðburðurinn við af öðrum. Jólatónleikar með Skóla
kórnum, bókaveislan í Klifi þar sem rithöfundar lesa úr verkum
sínum og nemendur kynna höfundana og verk þeirra, hlusta
á jólaútvarp skólans, litlu jólin og jólahlaðborð. Ég reyni ár
hvert að komast á minningastund sem er haldin 20. desem
ber ár hvert til minningar um þá sem létust í snjóflóðunum
í Neskaupstað 1974. Gott að eiga stund til að minnast þeirra
sem eru gengnir. Þegar þetta er að baki þá fer ég að huga að
jólaundirbúningnum heima fyrir en þar sem ég er vel giftur
þá er hún Kata mín yfirleitt búin með flest. En ég reyni mitt
besta við það sem eftir er og það sem Kata segir mér að gera
og þá mega jólin koma fyrir mér.“
Sigrún Mjöll Stefánsdóttir, Hvalfjarðarsveit
Alin upp við miklar
jólaskreytingar
„Mér finnst jólin vera skemmtilegasti tími ársins. Ég elska
að setja upp jólaljósin, hlusta á jólalög, skreyta og horfa á
jólamyndir. Ég er alin upp við miklar jólaskreytingar og við
systurnar rifumst oft um flottasta jólaskrautið! Það var alltaf
kveikt á jólaljósunum þann 1. desember á afmælisdeginum
hennar mömmu og svo var tekinn rúntur um bæinn til að sjá
jólaskreytingarnar. Það eru fullt af hefðum sem maður ólst
upp við og hefur haldið í, til dæmis skatan á Þorláksmessu (ég
borða hana reyndar ekki en finnst tilheyra að finna lyktina),
laufabrauðsbakstur, smákökubakstur, skreyta jólatréð á Þor
láksmessu og möndlugrauturinn í hádeginu á aðfangadag með
fjölskyldunni. Svo þegar ilmurinn af hamborgarhryggnum
byrjar að læðast yfir húsið þá eru jólin komin. Annan í jólum
er það svo jólabingó með fjölskyldunni og þá er alltaf á
boðstólnum heitt súkkulaði, hangikjötsbrauðterta og fleira.
Gleðileg jól!“
Guðrún Vigfúsdóttir, Búðardal
Geri frómas eins og
mamma gerði
„Loks þegar desembermánuður er genginn í garð hefur mér
fundist það nauðsynlegt að setja jólaljós í glugga, þar sem þau
lýsa svo upp þennan dimma og kalda mánuð. Mín helsta jóla
minning frá því ég var barn var þegar við fjölskyldan komum
saman á Þorláksmessukvöldi og skreyttum jólatréð með fal
legu og litríku jólaskrauti. Ég hélt áfram með þá hefð þegar ég
var farin að búa en hins vegar stenst ég ekki mátið og skreyti
núna um miðjan desembermánuð. Ég reyni að vera tímanlega
með jólagjafa innkaupin en enda alltaf á seinustu stundu með
þau. Undanfarin ár höfum við haldið upp á hátíðirnar og varið
jólunum með dóttur okkar og barnabörnum og nú í fyrsta
skipti barnabarnabarni. Á hverju ári baka ég smákökur sem
vekja mikla lukku hjá barnabörnum mínum og geri frómas
eins og mamma gerði. Mér hefur alltaf fundist það mikilvægt
að eyða hátíðunum með fólki sem manni þykir vænt um og
er það svo hátíðlegt og notalegt þegar við setjumst öll saman,
borðum góðan mat og njótum samverunnar á aðfangadags
kvöldi. Gleðilega jólahátíð.“
Þá mega jólin koma fyrir mér
Máltækið „þá mega jólin koma fyrir mér“ er oft
viðhaft þegar dregur nær jólum. Hvað er það
sem fólki finnst að verði að vera hluti af jóla-
undirbúningnum og jólunum sjálfum? Hvaða
hefðir og venjur finnst fólki ómissandi en það
getur verið bæði persónubundið og eitthvað
sem fjölskyldurnar gera saman? Við heyrðum
í nokkrum Vestlendingum og spurðum; Hvað
er nauðsynlegt að gera í aðdraganda jóla?