Úrval - 01.12.1952, Síða 23

Úrval - 01.12.1952, Síða 23
TRTjriN Á DAUÐA HLUTI 21 sem enga merkingu hefur — og þessvegna finnst okkur það ekki einu sinni hlægilegt, þvert á móti, það hlýtur að vera góð- ur maður sem kann að meta hina dauðu smáhluti og þykir vænt um þá. Hefur þú, lesandi góður, nokkurn tíma hugleitt hvað þú gengur með í vösunum ? Eg hefði gaman af að segja þér hvað ég geng með. Ég bið afsökunar á að ég skuli aftur tala um sjálfan mig. Það er þá fyrst hægri vestisvasi: lítill begldur vasahnífur, til einskis nýtur, lítið stækkunargler í perlumóðurhylki. Það er mesta uppáhaldið mitt og hefur legið í hægri vestisvasanum í 28 ár, eftir að faðir minn hafði geng- ið með það í vasanum í 15 ár. Mér væri mjög, mjög sárt um að missa það. Vinstri vestis- vasi: úr sem ég fékk í ferm- ingargjöf, þyrfti að fá hvíld, en ég vil heldur vera án þess að vita hvað klukkan er en missa það. Efri vestisvasinn vinstra megin: blýantur og sjálfblekungur. Fyrir tveim ár- um var mér gefinn nýr sjálf- blekungur, en ég vildi ekki skipta og lagði nýja pennann á skrifborðið mitt — eina stað- inn þar sem ég skrifa ekki. Efri vestisvasinn hægra megin: fimmtán ára gamalt málband og auglýsingahnífur frá brenni- steinsverksmiðjunni. Hann er annað mesta uppáhaldið mitt, enda er hægt að nota hann bæði sem flöskulykil og hníf. Ég á svo vont með að vera án hans, að einu sinni stal ég eins hníf frá yfirverkfræðingi verksmiðj- unnar til þess að eiga hann ef hinn glataðist. Vasarnir eru miklu fleiri, en ég held ég þurfi ekki að halda áfram upptalningunni. Sjáið til, alla þessa dauðu hluti, þeirra á meðal lykla sem flestir ganga hvergi að skrá, flyt ég yfir í tilsvarandi vasa þegar ég hef fataskipti og margir þeirra liggja á náttborðinu mínu á nóttunni. Án þess ég hafi gert mér það ljóst hafa þessir hlut- ir orðið, og eru, skurðgoð mín, hlutir sem enginn er svo ill- gjam að ræna mig, ef til vill eru það einu hlutirnir sem ég á fortakslaust og skattfrjálsa — og án þess nokkur öfundi mig af þeim. Og nú langar mig til að spyrja: hvaða munur er í raun- inni á mér og galdramanninum í sýningarskápnum ? Er það ekki leiðinlegt að við skulum ekki geta hitzt og skipzt á skoð- unum um lífið? Galdramaður- inn með verndargripi sína var mikill maður. Frá náttúrunnar hendi hefur hann sjálfsagt verið betur gerður en ég. Ann- ars hefði hann ekki notið svo mikils álits innan ættflokks síns að allir hlustuðu á orð hans. Það litla forhlaup í menningu sem ég hef mundi sjálfsagt ekki vera því til fvrirstöðu að við gætum báðir
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.