Úrval - 01.12.1952, Síða 35

Úrval - 01.12.1952, Síða 35
Dýrustu silkidúka og grófasta teppa- vefnað getur hver sem er ofið í hinum nýja handvefstól. Nýr handvefstóll. Grein úr „The Saturday Evening Post“, eftir T. E. Murphy. HINN FORNI handvefnaður, sem um langt skeið hefur verið næstum útdauður heimilis- iðnaður, hefur skyndilega vakn- að til lífs aftur. Fréttir af stór- merkri endurbót á handvefstóln- um hafa nýlega vakið athygli vefara um allan heim. Uppfinn- ingamaðurinn, Elphege Nadeau í Woonsocket, R.J., í Bandaríkj- unum, berast daglega ótal bréf víðsvegar að úr heiminum, en þau verða öll að bíða svars um sinn, því að eftirspurnin í heima- landinu er miklu meiri en svo að hann geti fullnægt henni sem stendur. Hinn nýi handvefstóll ber á- líka mikinn svip af gamla hand- vefstólnum og arabískur veð- hlaupahestur af flóðhesti. Gamli handvefstóllinn, sem notaðar hefur verið næstum óbreyttur öldum saman, vegur nokkur hundruð pund, tekur nokkurra fermetra gólfpláss, er hávaða- samur og klunnalegur og óþjáll í höndum jafnvel æfðra vefara. Stigfjalirnar eru næstum jafn- margbrotnar og á kirkjuorgeli og mörgum reynist erfitt að læra að stíga þær. Á vefstól Nadeaus eru engar stigfjalir. Hann er gerður úr alúmíníumpípum, vegur aðeins rúm 30 pund og er ekki stærri en svo, að hann fer vel á eld- húsborði. Hægt er að vefa í hon- um allar tegundir dúka, allt frá fínustu silkidúkum upp í gróf- asta teppastramma. Jafnvel við- vaningar geta ofið í honum tweedefni, skávefnað, cheviot og aðrar tegundir fatadúka, og af- kastað einum metra á klukku- stund. „Þegar ég var að vinna að þessum nýja vefstól mínum,“ segir Nadeau, „var hugmynd mín að endurvekja vefnaðinn sem heimilisiðnað. Ég vildi gera vefstólinn eins algengt heimilis- tæki og saumavéíina." Handvefnaður hefur um langt skeið aðeins verið stundaður af fáum sérfræðingum, sem skapað hafa sín eigin mynztur og gætt þeirra eins og ormur gulls. Nadeau, sem hefur að baki sér 25 ára reynslu sem vefari og mynzturgerðarmaður, hefur nú handbærnokkurliundruð mynzt- ur, sem hann lætur fylgja vef- stól sínum. Með því að notfæra
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.