Úrval - 01.02.1956, Qupperneq 67

Úrval - 01.02.1956, Qupperneq 67
J>að er margt; líkt með barninu <>g öld- ungnum, segir gömul kona, sem lýsir ]>ví hvernig það er — Að verða gamalL Grein úr „Vi“, eftir Gunhild Tcgen. HVERNIG er að verða gam- all? spyr maður í hugs- unarleysi einhvern, þegar hann fyllir háan tug. Eða ef til vill ;sagði ég: „Hvernig er að verða sjötug?" Gamla konan leit á mig og brosti. „Ef þig langar til að vita það, þá komdu seinna. I dag á ég afmæli og það er lít- ið næði.“ Ég kom seinna. Við sátum í sófanum með kaffibakkann á sporöskjulagaða sófaborðinu frá bernskuheimili hennar. Það var hún sem talaði. „Já, ég er að verða gömul. Það finnast mörg merki þess önnur en daga- og ártal. í dag eru 99 ár síðan faðir minn fædd- ist —- ég man enn afmælisdag- inn hans, en þó auðvitað ekki á sama hátt og fyrr. Það er sagt um háaldrað fólk, að það gangi í barndóm. Það er rétt, að afturförin gerir okkur lík börnum. Við glötum þeirri leikni, sem við áunnum okkur í byrjun lífsins með látlausri æf- ingu og þjálfun. Nú reitir tím- inn af okkur þessa leikni hægt en örugglega. Undrandi veitir maður því athygli, að orð Pré- dikarans og veraldarvizkunnar eru rétt: maður verður bam að nýju í óhugnanlegri skop- stælingu á fálmi barnsins: vax- andi klaufaháttur í stað vaxandi leikni barnsins. Ég glopra nú úr höndum mér oftar en áður. Hendurnar hafa glatað næmi sínu og lipurð. Skeiðin dettur á gólfið, þegar ég ætla að taka hana. Gröm í lund verð ég að beygja mig nið- ur til að taka hana upp. En það er erfiðara að beygja sig en áður og tekur lengri tíma. Öll störf mín ganga hægar. Sama máli gegnir um minnið. Mannanöfn fara í felur, og ég þarf lengi að leita að orðrun, sem áður lágu mér laus á tungu. Hvað heitir læknirinn, sem bjargaði lífi dóttur minnar? Hvernig hef ég getað glejnnt því? Ég verð að grafa það upp — fara á spítalann og spyrja þar . . . Það tekur tíma. En ég lofaði honum bók. Hann get- ur ekki vitað að ég hafi ekki gleymt loforði mínu, heldur að- eins nafni hans. Hin daglegu störf ganga greiðar, þau eru venjubundin — heimilisstörfin minna á sig:
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Úrval

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.