Úrval - 01.08.1956, Qupperneq 54

Mjólkin er íuilkomnasta fæðu-
tegunrt, sem til er.
Mjolkin er aigild fæðutegund.
Úr grein í „Vor Viden“,
eftir Anker Jul Overby, mjólkurfræðing.
MJÓLKIN er af náttúrunnar
hendi til þess ætluð að vera
eina næring afkvæma spendýr-
anna fyrst eftir fæðinguna og
verður þessvegna að innihalda
öll efni, sem nauðsynleg eru til
viðhalds og vaxtar líkamans.
Af því leiðir, að mjólkin er að
samsetningu til ein allra full-
komnasta fæðutegund sem til
er.
Meginhluti mjólkurinnar er að
sjálfsögðu vatn, en í henni er
einnig allmikið af fitu, prótein-
um (eggjahvítuefnum), sykri
og söltum og nokkuð af ger-
hvötum (enzym) og vítamínum.
Fitan er í dropum í mjólkinni,
sem eru 1/1000 til 1/100 úr mm
í þvermál og því sýnilegir í
venjulegri smásjá. Fitan er sem
þeyta (emulsion) í undanrenn-
unni (mjólkurplasmanu), en
próteinin sem kvoðuupplausn
(colloid) í mjólkinni í korna-
stærð frá 5/1.000.000 til 1/1000
úr mm, og því aðeins sýnileg
í sérstökum últrasmásjám. Sum
af söltum mjólkurinnar sem eru
bundin í próteinunum, eru einn-
ig í kvoðuupplausn, en megnið
af þeim er þó algerlega upp-
leyst á sama hátt og mjólkur-
sykurinn, þar sem kornastærð
þeirra er minni en 1/1.000.000
úr mm.
Samsetning mjólkurinnar er
mjög breytileg eftir því úr
hvaða dýrategund hún er, og er
allnáið samband milli efnahlut-
fallanna í mjólkinni og vaxtar-
hraða ungviðisins, sem á að
nærast á henni, og með því að
það eru einkum próteinin og
söltin, sem nauðsynleg eru til
vaxtar og viðhalds vefjum og
beinum, er magn þessara efna
því meira sem vaxtarhraðinn er
meiri, eins og glöggt má sjá á
töflunni á næstu síðu.
Það er því augljóst, að ekki
er hægt að nota óbreytta mjólk
úr einni dýrategund handa ung-
viði annarrar tegundar, og er
munurinn í því tilliti raunar
enn meiri en framangreindar
hlutfallstölur gefa til kynna.
í flestum löndum heims er
neyzlumjólkin nær eingöngu
kúamjólk Qg er því full ástæða
til að gera sér grein fyrir mun-
inum á brjóstamjólk og kúa-