Læknaneminn - 01.04.1999, Síða 62

Kandídatsárið
Oddur Steinarsson
Töluverð umræða hefur verið í gangi um
kandídatsárið að undanförnu. Forsaga þess er sú að
þann 6. maí síðastliðinn undirritaði heilbrigðisráð-
herra breytingu á reglugerð um kandídatsár sem fól í
sér þriggja mánaða viðveruskyldu á heilsugæslu-
stöðvum. Þetta var gert án fulltingis deildarráðs
læknadeildar, þar sem málið hafði aðeins verið rætt
en ekkert ákvarðað. Einnig var ekkert til um það
hvernig heilsugæslustöðvar ættu að taka kandídata,
hvaða laun kandídatar skyldu fá og fleira í þeim dúr.
Þetta vakti því mikla óánægju hjá meginþorra lækna-
nema, enda hafði ekkert verið talað við okkur um
breytinguna, né deildar- og framhaldsmenntunarráð
læknadeildar eða Félag ungra lækna.
Lá það strax fyrir að sjúkrahúsin sættu sig illa við
þessa breytingu og vaknaði því fljótlega sá orðrómur
að lengja þyrfti kandídatsárið upp í 15 mánuði. Þetta
teljum við læknanemar algerlega óásættanlegt, því
við erum að útskrifast fremur seint úr læknadeild
samanborið við nágrannalöndin. Stafar það af því að
skólakerfið hér á landi er að útskrifa eldri stúdenta en
gengur og gerist erlendis og úrtökupróf í deildinni
valda því að meiri hluti læknanema er lengur en eitt
ár að klára fyrsta árið. Lenging á kandídatsárinu yrði
því til þess að við færum seinna í sérnám og styttir
þannig starfsævi okkar sem sérfræðinga, sem er nógu
stutt fyrir.
Ymislegt hefur þó áunnist í haust í þessum málum
innan deildarinnar. Framhaldmenntunarráð hefur
gengið frá skilgreiningum um gæðakröfur lækna-
deildar til kandídatsnáms á heilsugæslustöðvum, sem
að okkar mati tryggja það ágætlega að faglegar for-
sendur verði ráðandi hjá þeim heilsugæslustöðvum
sem koma til með að taka kandídata, en ekki mönn-
unarþörf þeirra. Hafa þessar skilgreiningar hlotið
samþykki deildarráðs. Einnig sendi framhaldsmennt-
unarráð frá sér tillögur um að heilsugæsluskyldan
verði minnkuð niður í tvo mánuði og með þeirri
breytingu sættist meirihluti ráðsins á að leggja til
hliðar tillögur um lengingu kandídatsársins. Þetta var
einnig samþykkt í deildarráði um miðjan nóvember.
Telur undirritaður að tillaga þessi ætti að geta verið
nokkuð ásættanleg fyrir alla málsaðila og vonast því
til að ráðherra samþykki þessa málamiðlun sem fyrst.
Launamálin eru enn á huldu enda er ekki til kjara-
samningur á milli Félags ungra lækna og heilsu-
gæslustöðvanna. Læknanemum þykir það sjálfsögð
krafa að laun á heilsugæslustöðvum eigi að vera sam-
kvæmt úrskurði kjaranefndar um heilsugæslulækna.
Einnig er það okkar ósk að gildistöku reglugerðar-
innar verði frestað um að minnsta kosti ár, því enn eru
ýmis óleyst mál og að svo stöddu ríkir heldur ekki
sátt um málið meðal hlutaðeigandi aðila. Sá tími er
einnig kominn að verðandi læknar vilja fara að ganga
frá sínum málum hvað varðar næsta ár sem ekki er
hægt að svo stöddu.
Ég tel að þegar gengið hefur verið frá lausum end-
um í þessu máli sé mikilvægt að huga að endurskipu-
lagningu á læknanámi hér á landi. Tel ég að stytta
mætti námið auveldlega um */2 ár eða jafnvel heilt ár.
Til dæmis er ýmislegt sem kennt er á fyrsta ári einnig
kennt í menntaskólum og því tímaeyðsla að vera að
endurtaka þetta fyrir nemendum. Einnig mætti hag-
ræða kúrsum betur á efri árum þannig að tíminn nýtt-
ist nemendum betur. I framhaldi af þessu væri þá
kominn grundvöllur fyrir frekari breytingum á kandí-
datsári og samræmingu þess við önnur Evrópuríki
þannig að íslenskt lækningaleyfi hefði fullt gildi í
Evrópusambandsríkjunum. Þetta tel ég vera réttu
leiðina til breytinga enda byrjað á grunninum en ekki
endanum.
Höfundur er formaður Félags lœknanema
58
LÆKNANEMINN • 1. tbl. 1999, 52. árg.