Úrval - 01.05.1963, Qupperneq 111

MÓTEFNIN — XERfílR IIEILSU ÞlNNAR
119
flestir þessa nýju tegund inflú-
ensu og byrja að framleiða mót-
efni gegn henni, en þá stingur
bara ný inflúensuveira upp koll-
inum rétt einu sinni,
Sérhver tegund inflúensuveiru
skapar þörf fyrir sérstakt mót-
efni.
Mest af mótefni þvi, sem er i
blóði þinu, er i þeim hluta blóð-
vökvans, sem nefndur er
„gamma globulin“. Þetta efni,
sem er svo rikt af mótefni, er
hægt að vinna úr blóði blóð-
gjafa og geyma í töluverðan
tima. Litlar innspýtingar af
„gamma globulin" munu fram-
kalla bráðabirgðaónæmi gegn
mislingum og smitandi lifrar-
bólgu. Mótefnin í „gamma glo-
bulininu", sem fengin hafa ver-
ið að „láni“, vinna alveg á sama
hátt og mótefnin, sem þú fram-
leiðir í eigin líkama.
Nýfædd börn vernda líka
heilsu sína með hjálp mótefna,
sem þau hafa fengið „að láni“.
Mótefnaverksmiðjur þeirra
vinna ekki vel eða ef til vill
alls eltki fyrstu vikurnar, en
mótefni, sem þau hafa fengið
frá mæðrum sínum fyrir fæð-
inguna, vernda þau um tima fyr-
ir flestum þeim sjúkdómnm,
sem mæðurnar eru sjálfar ónæm-
ar fyrir. Börn fá einnig mót-
efni í varnarskyni í móður-
mjólkinni, einkum þeirri mjólk,
sem þau drekka fyrstu dagana
sem þau eru á brjósti.
Sumir sýklar ráðast aðeins á
frumur, sem eru næstar þeim.
Aðrir gefa frá sér eiturefni, sem
borizt geta til annarra hluta lík-
amans. Barnaveiki- og stíf-
krampasýklar eru dæmi um
sýkla þá, sem framleiða slik
eiturefni. Þegar slik eiturefni
ráðast á líltama þinn, framleið-
ir hann móteiturefni, þ. e. a. s.
mótefni gegn sameindum hinna
aðkomandi eiturefna. Og líkt og
hægt er að gera þig ónæman
fyrir veirusjúkdómum með bólu-
efni, sem inniheldur óvirkar
veirur, þannig er hægt að gera
þig ónæman fyrir barnaveiki og
stífkrampa með því að dæla í
þig óvirku eiturefni.
Mótefnin eru hinir dularfullu
lögregluþjónar, sem framleidd-
ir eru í líkamanum og stöðugt
eru á verði til þess að vernda
heilsu þína. Likaminn síeykur
varabirgðir sínar af þeim í blóð-
inu, eftir því sem hann eldist og
verður oftar fyrir ásókn sjúk-
dóma.
Betra er að fara hungraður til svefns en skuldugur á fætur.