Úrval - 01.10.1963, Blaðsíða 134

146
ÚR VAL
ekki annað en að sitja á skraut-
vagni, sem dreginn er af hesti,
og látast vera hún Lisa.“
„En skiptir þú kannske um
skoðun,“ bætti hann við, „skaltu
koma út i Vetrarbúðirnar okkar.
En þú mátt alls ekki láta klippa
Þig-“
Þessi fundur okkar hefði ef
til vill ekki haft neinar afleið-
ingar, hefði ég ekki álpazt til
að segja fjölskyldu minni frá
honum. Pabbi tók slikt viðbragð,
að það var sem ég hefði fundið
oliulind. .. Tækifæri til þess
að verða stjarna í „Mestu Sýn-
ingu Jarðarinnar“! hrópaði
hann æstur. „Nú, auðvitað
ferðu!“
Pappi hafði alltaf dáð fjöl-
leikahús allt sitt líf. Hann hafði
verið bréfberi i bænum Men-
asha i Wisconsinfylki, en árum
saman hafði hann farið með
okkur i sumarleyfi suður til
Sarasota. Og hann sagði af sér
bréfberastarfinu við fyrsta tæki-
færi, seldi allar eignir sínar i
Menasha og keypti leiguhús i
Sarasota. Það fyllti hann siðan
strax af starfsfólki fjölleikahúsa.
Fjölieikahúsið var draumur
hans, draumur, sem ekki hafði
rætzt, og hann reyndi að vekja
áhuga okkar á þvi fyrirbrigði.
En við létum okkur fátt um
finnast, ég, systir mín og bróð-
ir minn.
Ég hafði fast starf i heitd-
verzlunarfyrirtæki norður í
Wisconsinfylki og var aðeins i
stuttu febrúarleyfi suður i Flor-
ida, þegar ég hitti hr North.
Ég vildi komast aftur til starfs
mins, og hafði mér sannarlega
aldrei komið til hugar að ger-
ast meðlimur fjölleikahúsflokks.
En eldlegur áhugi pabba var
blátt áfram ómótstæíðilegur í
þetta skipti.
„Ég ek þér þangað i fyrra-
málið,“ sagði hann. „Nú, þú
þarft ekki að gera annað en
að sitja uppi á fallegum skraut-
vagni og brosa.“
„DÓTTIR MÍN TEKUR ÞÁTT
í SÝNINGUNUM."
Hliðvörðurinn við Vetrarbúð-
irnar hleypti okkur inn fyrir,
þegar pabbi útskýrði það fyrir
hoinum, að hr. North, hefði
persónulega óskað eftir viðtali
við mig. Ég held að þetta hafi
verið eitt sælasta augnablik lífs
hans.
„Nú, nú, ein af uppgötvunum
hr. Norths, einmitt!" sagði hlið-
vörðurinn háðslega. „Hún endist
ekki út daginn. Viltu veðja?“
Pabbi virti hann ekki svars,
heldur ók okkur mömmu þegj-
andi að járnbrautarvagni hr.
Norths. Það hvildi einhver
eyðilegur blær yfir Vetrarbúð-
unum. Löng röð silfurlitra