Úrval - 01.11.1973, Qupperneq 58

56
ÚRVAL
óbreyttur borgari, sitjandi á skrif-
stofu í 9000 km fjarlægð, gert hon-
um? Auk þess hafði Brasilía aldrei
verið samstarfsfús við að leita uppi
nasista. Hann var öruggur. Að finna
Stangl, staðfesta hver hann var og
að lokum að fá hann fangelsaðan í
V-Þýskalandi, tók Wiesenthal 3ja
ára þolinmæðis njósnastarf, unnið
af leikni og stökustu varúð. „Leynd
skiptir öllu máli,“ útskýrði Wiesent-
hal, „viðhaldið samstarfi við Bras-
ilíustjórn, en takmarkið upplýsing-
ar um áætlanir okkar við eins lít-
inn hóp manna og kostur er. Að
undanförnu hefur upplýsingaleki
frá skrifstofum hins opinbera, gert
eftirlýstum mönnum mögulegt að
sleppa.“
Áætlunin stóðst og þegar Wiesen-
thal fékk vitneskju um handtökuna,
með símskeyti, fann hann til ákafr-
ar sigurtilfinningar, ekki vegna per
sónulegs árangurs heldur, „vegna
þeirrar staðreyndar að handtakan
sannaði að réttlætið þekkir engin
takmörk í tíma né fjarlægð."
Síðar kröfðust dómsmálaráðu-
neyti Austurríkis og V-Þýskalands
framsals Stangls. Hver handtaka og
réttarhöld auka gífurlega hinn
mikla bréfapóst hans. Sum bréfanna
hafa óljóst heimilisfang, „Simon
Wiesenthal, mannréttindaskrifstof-
an, Vínarborg" eða „Skítugi Gyðing
urinn, Wiesenthal, Austurríki.11
Honum berast ávísanir, árnaðarósk
ir, nýjar upplýsingar, bænir um að
finna ákveðna glæpamenn og alltaf
... ógnanir. Hið síðastnefnda gerir
hann gætinn, en hræða hann aldrei.
Þvert á móti styrkir það ákveðni
hans. „Ógnanirnar gefa mér til
kynna, að fjöldi glæpamanna vita
að þeirra er leitað,“ segir hann.
„Mér ber einfaldlega siðferðileg
skylda til að elta þessa menn. Þeir
verða að vita að þeir eru enn gerðir
ábyrgir og enginn þeirra veit, á
þessu augnabliki, hvort réttvísin er
á hælum þeirra eða ekki.“
Taktu hlutina, eins og þeir koma. En reyndu að láta hlutina koma,
eins og þú vildir taka þá.
— Curt Goetz.
Þetta er skrýtinn heimur. Við erum að verða uppiskroppa með
rafmagn, og enginn veit þó enn, hvað það er.
—• The Kiplinger Magazine.
Snilld í samræðum felst í því að vekja þessa snilld hjá öðrum,
fremur en að sýna mikið af henni sjálfur.
Jean de La Bruyere.