Goðasteinn - 01.09.1967, Síða 50

stað. Margt höfðu menn að tala saman þetta kvöld, um heyskap
og almennar fréttir. Sumir höfðu máske ekki hitzt lengi, og svo
voru þá oft einhverjir úr öðrum hreppum, jafnvel langt að, kaupa-
menn, sem fóru á fjall fyrir húsbændur sína. Ég man eftir einum
Vestmannaeying í þessari ferð, manni, sem Jón hét, kátum og
gamansömum. Lenti hann oft á styggum gemlingum, að hann sagði,
næstu daga.
Með birtu um morguninn var farið að taka sig upp, og keppt-
ust ailir við með að verða ekki síðast tilbúnir. Svo var haldið við-
stöðulaust inn á Krók, nema þegar laga þurfti á reiðingshestun-
um, sem var víst nokkuð oft, þar sem leiðin er víða brött, ýmist
farið upp eða niður. Nálægt hádegi var komið á Krókinn. Þá var
tekið ofan af hestunum og þeir látnir bíta, meðan menn fengu sér
bita og hituðu kaffi, en líka var skilið hér eftir eitthvað af heyi, er
nota skyldi á heimleið.
Þegar búið var að hressa sig og binda aftur trússin, var lagt
af stað í björtu og góðu veðri. Nú var næsti áfangi í Hvanngili.
Þar var venjulega legið næstu nótt, en í þetta sinn átti að fara alla
leið austur í Strút, því þar átti að byggja fjárrétt, er nota skyldi
við sundurdrátt á okkar fé og Skaftártungumanna, sem alltaf áttu
nokkuð margt fé á afrétti okkar. Það var því lítið stoppað í Hvann-
gili í þetta sinn. Þó varð að leysa öll trúss, því ekki var farið með
allar skrínurnar austur í Strút og ekki nema nokkuð af heyinu.
Kom síðar á daginn, að þar var naumast nægileg forsjálni viðhöfð.
Nú var lagt upp úr Hvanngili og farið það greitt sem hægt var,
þar eð trússin voru nú létt. Gekk allt vel í góða veðrinu austur í
Strútsver, sem er dalkvos milli Svartafells og Strúts. Gengur verið
inn í Strútinn á móti háum hamravegg. Strúturinn er þarna 968 in
hár. Verið var þá grösugt, bæði mýri og valllendi. Innst í verinu
er nokkuð stór klettaþúst, sem sennilega hefur einhvern tíma fallið
úr hömrunum í Strútnum en nú gróin upp sunnan og austan. Við
þennan klett átti að byggja réttina. Var byrjað að byggja, þegar
búið var að koma hestunum í haga, tjalda og fá sér einhverja
hressingu, en nú var stutt eftir af birtu, svo réttin var ekki nema
almennilega formuð. Hún átti að taka fast að hundrað fjár.
Fjallmenn fóru nú að hvíla sig eftir langa ferð, því ákveðið var
48
Goðasteinn