Lögfræðingur - 01.01.1899, Blaðsíða 172
172
Páll Briem.
laganna um hús á jörðu og um jarðabætur. |>að væri, ef
til vill, ofurlítil bótfyrir leiguliða að lengja ábúðartímann,
en miklu rjettara væri þó að bæta úr þessu, með því að
breyta hinum óheppilegu ákvæðum um húsin og jarða-
bæturnar. IJegar leiguliði þarf eigi að eiga nein hús á
leigujörðinni, og ef hann fær hæfilegt endurgjald fyrir
jarðabætur sínar, þá gjörir honum miklu minna til, þótt
hann þurfi að fara frá jörðinni, enda mundi landeigandi
tæplega segja duglegum leiguliða upp ábúð á jörðinni, ef
hann ekki græðir á að ná í hús hans með litlu verði,
heldur verður að greiða honum endurgjald fyrir jarðabætur
hans.
En þótt ábúðartíminn sje eigi ákveðinn með lögum,
þá gildir hið sama um hann sem leigumálann, að lands-
stjórnin þarf að hafa vakandi auga á því, hvernig ábúðar-
tími er á leigujörðum, og liún þarf óbeinlínis að stuðla
til þess, að hann sje hæfilega langur.
Ef lögin um leiguábúð eru haganleg og góð, þá getur
leiguábúð verið góð og verið eigi að eins heppileg heldur
alveg nauðsynleg fyrir bændastjettina.
Leiguábúð getur verið hentugri fyrir ýmsa menn
heldur en sjálfsábúð. En um þetta skal eigi rætt að sinni,
heldur skal það geyipt, þangað til rætt verður um sjálfs-
ábúðina. (Framh.)
Leiðrjetting.
Bls. 96, 15. líiiu að neðan: 1890, les 1900.