Eir - 01.07.1900, Blaðsíða 48

Eir - 01.07.1900, Blaðsíða 48
160 gæti hófs í hverjum hlut, varist þarflausa áreynslu eða vos- búð, ofát og ofdrykkju, yflr höfuð alt það, er menn vita að veiklað getur líkamann. Margir eru hirðulausir um heilsu sína; slíkt er aldrei jafnháskalegt, sem þá, er farsóttir ganga, eða þeirra er von. Sóttkveykjur geymast í alls konar óhreinindum og berast, í þeim manna á milli. Hreinlæti og reglusemi er öflug- asta vörn gegn öllum sóttum. En hreinlæti læra menn ekki alt í einu, gei a ekki vanið sig af óþrifnaði á einni svipan, jafnvel þótt banvæn farsótt vofi yflr. Pegar drepsóttin er kom- in, þá er það oftast um seinan að fara að iiugsa um þrifnaðar- ráðstafanir af hálfu hins opinbera og auglýsa fyrir alþýðu, að sóðaskapur sé hættulegur. Það gagnar jafnlítið eins og að segja manni, sem fallinn er í ofdrykkju, að hann muni fara í hundana, ef hann hætti ekki að drekka. Öflugasta vörnin gegn öllum næmum sjúkdómum er i því fólgin, að auka allan þrifnað og hreinlæti, sem mest má verða, til þess að sóttkveykjurnar geti ekki þriflst í kringum menn og berist í mifli manna. Líkaininn þarf að vera hreinn; hann verður óhreinn of hann er ekki iðulega þveginn; böð gagna heilsu mannaáýms- an hátt.1 Menn þvo andlit sitt og hendur og margir þvo sér um fætur, en flestir þvo allan likamann, en það eiga allir að gera, sein oftast. Gamalt fólk tekur ekki upp nýa siðu. En börnin er hægt að venja og unglingana. í öðrum iöndum fer það óðum í vöxt að hafa böð í barnaskólum og unglingaskól- um; það ungur nemur gamail temur. Hér á landi ætti að hafa böð i öllum skólum; þau geta verið svo einföld, að kostn- aðurinn sé ekki teljandi. IJað er miklu þarflegra fyrir þjóð- ina, að unga fólkið læri að baða sig, en að það læri rómversk keisaranöfn. eða rósasaum. f>að er fjarst.æða að færa hreinan líkama i óhreinan fatnað, eða láta mann í hreinum fötum í skítug húsakynni. 1 Skinnið og skinnkirðing, Eir, okt. 1899.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eir
https://timarit.is/publication/36

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.