Skírnir - 01.01.1846, Qupperneq 19

21
draga a5 matvæli og afcrar nauðsynjar; voru þeir
a6 vanda vei vopnaÖir og höfðu meö ser fallbyss-
ur, eu fáa riddara. Er peir komu að dalverpi
nokkru skógivöxnu, urbu þeir ekki fyrri varir viö,
enn sinn flokkur Serkja var komin að [>eim á hverja
hliö, alllr velriðandi á serkneskum hestum ólmum
og fljótum. Skutu þeir á [)á, hvurfu svo aptur frá
til þess ab hlaða, komu aptur fram úr skóginum og
skutu aptur. Frakkar gátu ekki komið fallbyssum
sinum vib, og hverki horflð aptur, ne haldið áfram,
því þeir voru umkringdir á alla vegu. Fór þessu
frain þángað til ekki voru neraa 14 eptir af hálfu
(imrata hundraði hraustra drengja. Serkir hafa
optar drepið hiindrað og tvöhundruð manns af
Frökkum, og er herlibi Frakkn farib að leiðast
þetta stríb, sem valla dregur annab eptir sig enn
mannfall og annað tjón. því bæði er það örbugt
að ytirbuga hraustar kynkvíslir, sem striða íyrir
trú sína og þjóberni, enda eru brögb í tafli á tvo
vegu. því bæbi er Marokkukeisari Frökkum ekki
allskostar trúr, og lika svifst Abdelkaðer engra
meðala til að æsa Serki, serílagi h'abýla upp gegn
Frökkum. Keisarinn tregðaðist til dæmis við ab
undirskrifa verzlunar- og landamæra-samninginn
vib Frakka, þó fyrr væri þegar á þab mál sætst
inilli Frakka og þeirra Elkabir og Siðhamiða fyrir
hönd keisarans. Let hann hneppa sendiboba sina
i fjötur og kasta í myrkvastofu, svosem hefbu þeir
sainið við Frakka í óleyfi sínu. Halda menn ab
Enskir rói undir og rægi Frakka vib keisarann.
þessutan hafði hann í friðarsamningnum við Frakka
í fyrra lofað þeim að reka Abdelkaðer úr jandi