Skírnir - 01.01.1846, Síða 30

þar, en liahla þaban til Búenosayres; [jókti þeim
sfer þ«í misboðið með banni jiví, er Iidsas linfði
lagt á skip frá Montevídeó, undireins og jieim
fannst það frelsisrof, uð hafskip mætti eigi fara
fyrst á hverja höfn, sern þeim best likaði. Fleira
hafði Rósas einnig sjört á hlnta þeirra, serílagi í
verzlunarefnum, og þóktust Enskir yfirhöfub að
tala finna skyldu sina i að skerast i stjórnlcysi það,
sem við gengist i La Plötu, sérilagi þar verzl-
an þeirra væri óleikur í því. Fengu þeir
Frakka með sér og reyndu fyrstað miðla málum með
góðu; lofaði Rósas öllu fögru, en dró þá á tálar,
og fer sínu fram eptir scm áður. f>á tóku Enskir
til sinna ráða: bönnubu hershöfðíngja Oríbe frá
Búenosayres aðflutnínga, er liann ætlaði til nlóts
við Montevídeómenn og settust loks um Búeuos-
ayres ásamt Frökkum. Síðan hefir lítið l’réttst
um hverniu farið hafi, netna sjóorusta liefir háð
verið railli Rósas í aðra höndina ogEnskra, Frakka
og Montevideómanna á hina, en til hvcrs hún hafi
leibt, er cnnþá allt óvíst. Svo mikið er auðsjá-
legt, ab Rósas vill ekki láta sig fyrr enn í fulla
hnefana, og það ekki þó verzlunarhagur Enskra sé
öðrumegin. — j>að er raunar ómögulegt, að sjá
fyrir endan á þessum og ö6rum ófriði, sem víða
bryddir á, en svomikið liggur í augura uppi, að
innbúar hinna heimsálfanna eru ekki framar fullt
eins tannhliðnir við Norðurálfuraenn, einsog þeir
voru fyrir einui öld síðan. —
Markverbara enn þessi bæði er hið svokallaða
Oregonmál. Svo stendur á, að millum Mehjíko
og Sarabaudsrikjauna i Vesturálfuiini liggur mikifc