Skírnir - 01.01.1846, Qupperneq 66

gekk fram á fulltriiaþíngi Holsetu- og Slesvfkur-
manna, en dó i vetur, og bóudans Lárids Skaus,
sem er skír maÖur og stilltur, vel máli farinn og
djarfur.
þ>e8si rýgur f Dönnm og j>ýskum hetir nú
orlbib til þess, að visa Iiinum fyrri kröftnglegar
enn áÖur til norræna andans og þjóöernisins, sem
þeim í rauniinni er eginlegra, enn hiÖ þýska, sem
þeir þó um lángan aldur hafa stælt eptir. |>eir
þykjast nú vera komnir að raun um, margir hver-
jir, að mikiÖ djúp se staðfest milli hins þýska og
hins norræna þjóbernis, og svo mikib sem i þýska
sb varið og vísindaatefnu þeirra, þá finna þeir þó,
að liitt er eins vist, að eðli sjálfra þjóðauna er
sá sanni lifskraptur þeirra, en eptirstælíngin eptir
framandi og ósamkynja þjóðum lilýtur að lokuii-
um að draga dauða hverra þjóðar eptir sig. þess-
vegna tóku margir helstu visindamenn danskir
(t. d. háskólakenuararnir Clausen og Madvig, stipt-
prófastur Tryde o. fl.) sig saman um ab stofna
ielag í Kaupmanualiöfii, sem miba skyldi til að
styrkja saraverkan allra norðurlandu til að efla
áhnga manna á hinum norræna anda, [ijóbleg-
um vfaiudum og þjóðerni allra norðurlanda, og
til þess að stofna andlegt vinfengi miili allra
norðiirlandabiia j þeir tóku fram, að ser dytti ekki
í hug, að æskja neins stjórnar- eða þjóðsambands,
eiusog það var á dögiun Margrötar drottníngar;
sfer væri aðeins í huga ab vekja og ala vfsindalegt
og þjóðlegt vinfengi milli hiiina þriggja iiorðnr-
|)jóba, Dana, Svía og Norðmanna. Ftlagið var
nefnt ; Skandinavisk Selskab (skandfnaviskt fe-