Skírnir - 01.01.1846, Qupperneq 84

86
hvar iniianum Pólena sjálfa. Ilefir stjórn þessi'
lengi haft þann sið ab unilirstinga innfædda menn
fiólverska, til [iess hiin með því altaf gefi fariðnærri
um, hvernin lifci. f)ó bar ekkí á uppreiseinni svo
þab mætti heita fyrrenn í Febrúarmánuði í árj
þá varðfyrstvart við ýmsa ískyggilega raenn, einkum
í Danzígarborg, Grádeuz, Krótossjfn og Kraká, og
var þar þá illur kurr í borgarmonnum gegn Pruss-
um, Austurríkismönnum og Rússum. þ>arámóti bar
ekki neitt á neinu í Galiziu, og höldu meniijafu-
vel, að þó allt yrði á tjá og tunðri hvervetna
annarstaðar um allt Pólenaland, þá mundi verða
kyrrt i Galizíu. En nokkru siðar fannst þó á a&
ekki inyndi allt vera þar sem tryggvast, því farið
var að kasta mönnum í fángelsi án gyldra orsaka.
Fjórtánda dag Febrúarmáua&ar lýsti áform Pólena
ser fyrst glöggt i Fósen. Kom þá saman mikill
mannfjöldi, lielst af e&alinöiiiium, til markaðsins,
sem þar er haldiuu á hverri viku, og gistu þá
raargír a&komandi höfðingjar þar um uóttina ámóti
venju sinni. fietta varð setuliðinu grunsamt, voru
ymsir hermenn fjötraðir, sem grunur lek á, borg-
arhliðunum var raininlega lokað, og allar fallbyssur
kastalans hlaðnar. Mieroslawsky, forsprakka upp-
reisnarinnar í Pósen, var kastað í myrkvastofu,
og fjársjóður samblástursmanna tekinn, sem þeir
ætluðu að verja í þarfir uppreisnarinnar, og sem
var hörum 80 þúsundir rikisdala að upphæð. I
skjölúm þeim, sem fiindust hjá Mieroslawsky,
komust menn eptir, hvernin áform uppreisnar-
manna var á sig komið. Raunar er nú ærife bágt,
að skíra nokkurnvegin satt og greinilega frá, hveruin