Andvari - 01.01.1983, Blaðsíða 68

66
ANDVARI
ÞRJÚ BRÉF GRÍMS TI-IOMSENS
Colonne de Vendóme.
París þ. 14da september 1846.
Elskulegi móðurbróðir!
I þetta skipti rita eg yður þá frá
heimsins höfuðstað, og París ber sann-
ariega þetta nafn með fullum rétti. Það
er nærri því furðanlegt, hvað þessi höf-
uðborg minnir um Rómaborg undir keis-
urunum, eftir því sem sögur fara um
hana á þeim tímum. Sama prakt, við-
höfn, siðafágun, menntan og höfðing-
skapur á annan bóginn, - sama vesöld,
spilling og saurlífi á hinn bóginn. Fjör
og kátína Frakka er einhvernveginn svo
voðaleg, að eg verð oft hræddur við
hana, það er einsog bros þeirra sé blóð-
ugt og hlátur þeirra komi neðanað. Þessi
kæti getur alltíeinu orðið að stjórnar-
byltíngu og - allt er konst og tilgerð,
þegar öllu er á botninn hvolfí, nema
hvað sá er munurinn á l’arísarmönnum
og öllum öðrum ferfættum og tvífætt-
um skepnum aldar vorrar, að þeir hafa
numið þá artem: celare artem, en það
kunna engir aðrir einsog þeir. Eða þá
hvað þessi borg er full af endurminning-
um veraldarsögunnar. Arcolebrúin,
Versailles, Austerlitzbrúin, St. Cloud,
Tuileries, Louvre, Place de la Bastille,
Place de la Concorde, fyrrum Place de
la Revolution, Júlístyttan, en umfram
allt Colonne de Vendöme, þarsem keis-
arinn (kat exochan: l’empereur) stendur
á ofan með krosslagða handleggi, litla,
þrístrenda hattinn og í gráa frakkanum
sínum, stytta, sem steypt er úr fallbyss-
um, sem Napoleon tók frá Rússum,
Austurríkismönnum og Prússum 1806-
1809, og sem er hærri en sívali turn, allt
þetta heldur fyrir manni fyrirlestra um
veraldarsöguna og um stopulleik lukk-