Andvari - 01.01.1983, Blaðsíða 70

68
ÞRJÚ BRÉF GRÍMS THOMSENS
ANDVARI
kanske lengur. Þá held eg til Ítalíu, eða
Englands, allt eftir því, sem pyngjan
og andinn inngefur mér, þér sjáið eg
nefni pyngjuna fyrst, einsog vera ber á
vorri öld. Eg ætla mér að stunda hér
söguna, því enginn stendur Frökkum á
sporði í þeirri vísindagrein nú á dögum.
Guizot, Thierry, Thiers, Villemain,
Ghateaubriand, hver öðrum meiri, en þó
enginn á við Michelet, eru nú klerkar og
ábótar sögunnar, og það gengur í Frakk-
landi einsog það gekk í Róm og á Grikk-
landi, að þegar sagan sjálf fer að hægja á
sér í einu landi, vakna sagnaritararnir
og safna axinu, sem niður er fallið, í
uppskeru tímans. Verst er að fyrirlestr-
ar byrja hér ekki fyrrenn í nóvember-
mánuði og eg er því að því ieyti korninn
hingað of snemma, en nóg er samt að
gera og nóg er [að] sjá, nema hvað það
tálmar fyrir manni, að hér er ofmargt
merkilegt, til þess að nokkur mannlegur
kraftur geti komizt yfir það á jafnstutt-
um tíma, einsog eg get dvalið hér, það
er einsog þegar fullt sláturtrog er borið
fyrir mann, þá missir maður matarlyst-
ina, eins er það með skoðunarlystina í
jafnstórri og jafnmerkri borg og París.
Eg ætla nú að slá hér í botninn að sinni,
mun eg skrifa Yður greinilegar og skyn-
samlegar seinna, þegar eg er búinn að
raða niður hugsunum mínum, sem enn-
þá eru eins í hræringi einsog alþingistíð-
indin eða einsog berjaskyrhræringur í
Flóa eða einsog ræður assessor Johnsens
í Rvík. Svona gengur það, þegar mann-
eskjan hefur ofmikið af Lógík, omne
nimium nocet.
Verið þér nú sæll að sinni og Guð
haldi sinni hendi yfir oss öllum, gefi
Yður heilsu og þol til að bera Yðar
byrði. Þess óskar af heiium hug
Yðar sami elskandi systurson
Grímur
ES. Eg bið að heilsa að Lóni og sýslu-
manni Borgen. -
artem: celare artem: þá list að glæða listina. - Arcolebniin o. s. frv.: mannvirki í París. ~
kat exochan (gr.): 1’ empereur: eða öllu heldur: l’empereur (keisarinn). - Sclnveinbjörns-
son: Þórður Sveinbjamarson dómstjóri. - syni greifa Moltkes: sennilega Frederik G. J. Moltke
lénsgreifi. - un homme de coeur o. s. frv.: einlægur maður skrökvar aldrei að samvizku sinni.
- Guizot o. áfr.: franskir rithöfundar, sagnfræðingar og skáld, sjá um þá í ritdómi Gríms um Lida
Kófóð í Nýjum félagsritum 1845, 93-120. ~ omne nimium nocet: of er æ til skaða.
Kh. þ. 14 maí 1848.
Elskulegi móðurbróðir.
Eg kom hingað frá London yfir París
í byrjun febrúarmánaðar, og síðan þyk-
ir mér veröldin hafa verið heldur en
ekki stórsjóuð bæði hér og annarstað-
ar. Þér eruð nú eflaust búinn að heyra
mest af því, sem við hefir borið, nema
þér vitið kanske ekki, að Prússar eru
nú komnir upp til Árósar og að Svía,
ef ekki Rússa, er von til að hjálpa
Dönurn. Það er nú í brugggerð hér að
stifta íslenzkt „Departement“, sem
sameinar í sér öll mál ísland áhrærandi.
Enginn veit, hver þar verður settur yfir.
Mér líður sjálfum dável, nema hvað hér
er órósamt og næðislaust á alla bóga,
enginn hugsar um neitt, nema að spyrja
frétta frá degi til dags, og svo eftir því,
sem rómurinn berst góður eða illur, eru
menn daufir annan daginn og kátir hinn.
Eg held þeir, sem á þessari öld lifa,
eldist illa, því þeir lifa svo mikið á
stuttum tíma. Hvernin lízt Yður á nýju
ráðgjafana; Lehmann held eg sé óvin-
sælastur, hann brestur virðingu manna;