Menntamál - 01.04.1962, Qupperneq 56

46
MENNTAMÁL
heldur ekki of mikið, þegar leiðbeina skal mönnum um
mikilvægar ákvarðanir, svo sem náms- eða starfsval, og
þá hæpið að nota hóppróf til að spara tíma. Valdi ég því
próf Wechslers frekar en eitthvað þeirra hópprófa, sem
nú eru í notkun.
Ég vil geta þess, að próf Wechslers er byggt upp úr
11 þáttum, og er hverjum þeirra ætlað að mæla vissan
þátt greindarinnar. Prófið á því ekki aðeins að gefa hug-
mynd um magn eða hæð greindarþroskans, heldur og
eðli hans og samsetningu hjá hverjum einstaklingi. Það
er „kvalitativt“ rannsóknartæki eigi síður en „kvantita-
tivt“. Einnig er því skipt í tvo aðalhluta, munnlegan og
verklegan, og sérstök greindarvísitala reiknuð út fyrir
hvorn hluta. Einnig er reiknuð út greindarvísitala fyrir
prófð allt. í Bandaríkjunum hefur próf þetta verið staðl-
að fyrir alla aldursflokka fullorðinna frá 16—75 ára, og
er þar eitt hið mikilvægasta tæki við sálfræðilegar rann-
sóknir á fullorðnu fólki.
Þegar hæfileikaprófi er snúið á annað tungumál, er
óhjákvæmilegt, að á því verði nokkrar breytingar. At-
riði, sem henta í öðru landi, munu reynast lítt nothæf
hér, og þau geta verið þyngri eða léttari hér á landi en
í öðrum löndum. Þessu veldur margvíslegur munur á
menningu, siðum og umhverfi öllu. Alltaf er því nauð-
synlegt að gera tilraun með slík próf, áður en þau eru
tekin í notkun, til að kanna nothæfni þeirra og lagfæra
þau í samræmi við íslenzkar aðstæður. Einkum er mikil-
vægt að athuga, hvort prófið í heild er hæfilega þungt,
þegar búið er að þýða það. Athuga þarf þyngd einstakra
atriða, svo að hægt sé að raða þeim eftir því. Grein-
ingarhæfni atriða þarf að athuga, til að hægt sé að koma
í veg fyrir, að í prófinu leynist atriði, sem greina lítið eða
ekkert milli háþróaðrar og lágþróaðrar greindar. Loks
þarf að semja reglur um mat svara. Nauðsynlegt er að
fá safn íslenzkra svara, til að þetta sé hægt.