Menntamál - 01.04.1962, Qupperneq 88

78
MENNTAMÁL
numið 2.000 dölum á ári í fjögur ár. Fjórði hluti þessa
úrvalshóps kom úr erfiðismannafjölskyldum eða frá öðrum
efnaminni stéttum, t. d. bænda, vélamanna, vörubílstjóra,
póstmanna o. s. frv., en þrír fjórðu hlutar úr menntuðum
og efnahagslega betur settum stéttum. Við gefum dr.
Wolfle orðið.
„There is certainly an intelligence difference between
these two large occupational groupings. But, equally cer-
tainly, the intelligence difference is not as large as the
difference in the number of scholarship winners. Even
in as open and socially mobile a society as that of the
United States, family background exercises a large in-
fluence on the educational achievement and motivation
of the child. The corollary is, that even in such a society
there is a substantial reserve of potential intellectual
talent that is not developed.“
Skoðanir þingfulltrúa hnigu einróma í þá átt, að hæfi-
leikar væru í engu landi nýttir til fulls. Sérkenni mennt-
unarhefðar og fræðsluskipulags með einstökum þjóðum
bæri að vísu að virða, en þó bæri hverju þjóðfélagi bæði
skylda og nauðsyn til að veita góðum gáfum sem bezt
skilyrði til þroska og leysa þannig úr læðingi varaforða
ónotaðra gáfna, sem leynast með hverri þjóð. Aðeins
þannig eigi þjóðirnar völ nægilega margra þjálfaðra ein-
staklinga til vandasamra starfa.
Félagsfræðingarnir voru róttækastir í þessum kröfum
og töldu öll skilyrði til framkvæmda þegar fyrir hendi.
Uppeldisfræðingar og sálfræðingar virtust vera varkár-
ari, þó að þeir viðurkenndu hina aðkallandi þörf eigi síð-
ur en hinir. Bentu þeir einkum á þrjú atriði, sem hafa
yrði í huga við framkvæmdina. 1. Að greindarpróf og
önnur hæfileikakönnun sé ekki óskeikul, einkum ef um
er að ræða einstaklinga á barnsaldri, t. d. undir 14—15
ára aldri. 2. Að varhugavert geti reynzt að sía allar bæri-
legar gáfur úr lægri skólum, ef menntaskólalínan grein-