Menntamál - 01.04.1962, Síða 91

MENNTAMÁL
81
þeirra, nefndist félagið Kennarafélag Reykjavíkur. Var
hann fyrsti formaður þess og gegndi þar formennsku leng-
ur en nokkur annar. Átti Hallgrímur því mikinn þátt í
að móta starfsemi félagsins. Þegar blaðað er í bókum
félagsins sést, að oft hefur baráttan verið hörð og mál-
efni kennara einatt mætt litlum skilningi og hver eyrir
talinn eftir, ekki sízt til launa kennara. — Hallgrímur er
ætíð í fylkingarbrjósti, ótrauður baráttumaður og lætur
aldrei bilbug á sér finna. Smátt og smátt þokar ýmsum
málum áleiðis, kennurum til hagsbóta, má þar t. d. nefna
launalög, sem tryggðu kennurum ákveðin laun, og stofn-
un lífeyrissjóðs barnakennara.
Hallgrímur var einn þeirra, sem beitti sér fyrir stofnun
Sambands ísl. barnakennara, en stofnun þess var mjög
mikilvægur áfangi í félagsmálum stéttarinnar. . . .
Barnavernd var eitt þeirra mála, er hann bar mjög
fyrir brjósti. Kynnti hann sér framkvæmd barnaverndar
í nágrannalöndunum. 1 barnaverndarnefnd átti hann sæti
í mörg ár.. . .“
Alþýðublaðið, 17. des. 1961.
Grétar Fells rithöfundur lýkur svo minningarorðum
um hann:
„Hallgrímur gekk í Guðspekifélagið og var trúr hug-
sjónum þess til dauðadags. Mun honum hafa getizt vel að
því tvennu, sem talizt getur höfuðeinkenni þess félags-
skapar og kristallast í tveimur orðum: bræSralag, sann-
leiksleit. Nú er þessi sannleikselskandi sál horfin héðan
að sýnilegum návistum, en Hallgrímur lifir lengi í verk-
um sínum og í endurminningu margra kunningja og vina,
sem seint munu gleyma þessum litríka persónuleika, sem
svo gaman var að kynnast."
Alþýðublaðið, 17. des. 1961.
6