Eimreiðin - 01.01.1960, Blaðsíða 63

EIMREIÐIN
51
sagt oss frá í endurminningabók 'V ■■■ ■ : ■»
Slnni, „Hörpu minninganna."
Vorið 1890 gekk illkynjuð in- |
flúenza í Reykjavík, og lagðist fólk
þá í hrönnum. Auðvitað sluppu ; t. • im
skólasveinar Lærðaskólans ekki
fremur en aðrir við þessa veiki, og
Seinkaði það prófunum og upp- *
festrarfríið notaðist ekki sem
sjtyldi. Þeir lásu saman til prófs Arni Thorsteinson og Sæniund-
ln' Bjarnhéðinsson síðar holds-
veikralæknir, og raunar höfðu þeir
fesið saman alla bekki skólans, en
^æmundur bjó í heimavistinni á Langalofti. Kom hann því venju- 'ega heim til Árna og þeir lásu sam-
;tn þar. Þetta vor fóru þeir jafnan
langar gönguferðir, til þess að létta
Ser upp við lesturinn, og tóku það
I ‘l® að tyggja í sífellu kamfóru-
^ula; töldu að með því gætu þeir
'arizt veikinni. Þetta lánaðist líka
^æmundi. Hann fékk aldrei inflú-
enzuna, en Árni veiktist í síðasta
Prófinu. Það var í kristnifræði og
reikaði hann upp í skóla með há-
an hita, og kveðst aldrei vita hvert
Ptófverkefnið var, en prófinu náði
|ann með sóma, og þar með var
Vnl hans í Lærðaskólanum lokið.
Áegna veikindanna í bænum
Satu hinir nýútskrifuðu stúdentar
ltlnn dagamun gert sér í tilefni af
Pr,il inu, enda voru þá þegar nokkr-
II af bekkjarbi'æðrunum lagðir aí
jta® heim til sín, þar eð ýmsir áttu
eima úti á landi. Þeir, sem í bæn-
arn voru vildu þó ekki alveg láta
aSinn fara fram hjá sér, þegar
Pen fengu prófskírteinin afhent.
°ku þeir sig saman og keyptu tvo
assa af Gamla Carlsberg, leigðu
Arni Thorsteinson
(Myndin tekin, þegar hann var 21 árs)
sér síðan karl með handvagn, og
létu hann aka vei/.luföngunum suð-
ur í Skildinganeshóla, og skáluðu
þar úti í guðsgrænni náttúrunni.
En ekki höfðu þeir lengi setið
þarna að stúdentaskál, er þeir sáu
livar tveir merkir borgarar komu
ríðandi á gæðingum sínum á leið
til bæjarins. Kenndu þeir að þarna
voru á ferð Egill Egilsen, sem þá
bjó í Görðum, og Lúðvík Knudsen
kaupmaður, og var Egilsen að
fylgja hinum síðarnefnda úr hlaði.
Þegar herramennirnir nálguðust
veizlustaðinn, þar sem stúdentarn-
ir höfðu komið sér fyrir í grasi gró-
inni laut, spratt allur hópurinn
upp og hljóp í veg fyrir reiðmenn-
ina, stöðvuðu hestana og drógu
karlana af baki. Varð þeim ekki
um sel í fyrstu, og álitu sig hafa
fallið í ræningjahendur, enda var