Eimreiðin - 01.01.1960, Blaðsíða 64

52
EIMREIÐIN
þetta sundurleitur liópur, sem að
þeim steðjaði og ekki báru þeir
svo sem nein stúdentseinkenni.
Engar voru stúdentshúfurnar né
blóm í hnappagati, heldur var hver
í sínum venjtdegu skólafötum,
sumir með húlupottlök á höfði og
aðrir nreð liattkúfa. Ferðamenn
áttuðu sig þó brátt, þegar ungu
mennirnir leiddu þá að ölkössun-
unr og buðu þeim að bragða á veig-
ununi. Vissu þeir þá að þetta var
enginn óaldaflokkur heldur gest-
risnir stúdentar, sem vildu gera
þá þátttakendur í veizlugleðinni.
Komumenn gerðu síðan bjórnum
góð skil, og þegar þeir stigu á bak
fákum sínum á ný, voru þeir sínu
reistari í sessi en fyrr og hressari
í bragði, hvöttu hestana sporum og
riðu í loftköstum í bæinn, og allir
máttu sjá, að Jrar voru inifðingjar á
ferð á velöldum og fjörugum gæð-
ingum.
Þá er bjórinn var þrotinn söfn-
uðu stúdentarnir saman tómum
flöskunum og ökumaðurinn ók
handvagninum aftur áleiðis í bæ-
inn, en á eftir fylgdi stúdentahóp-
urinn og söng af raust, og hafði að
undirspili glamrið í tónrum flösk-
unum. Þegar komið var neðst í
Suðurgötu tvístraðist hópurinn, og
þar með var stúdentafagnaðinum
vorið 1890 lokið. Þrír af skóla-
bræðrunum, Jteir Árni Thorstein-
son, Kristján Kristjánsson, síðar
læknir á Seyðisfirði og Vilhelm
Bernhöft, héldu })ó hópinn áfram,
og gengu á fund Steingríms John-
sen söngkennara og færðu honum
standmynd af gríska söngguðinum
Appolo. Þetta var gjöf frá Söng-
félagi skólapilta, en Jteir félagar
höfðu allir verið í Jjví ár sín í
Lærðaskólanum. Segir Árni, að sér
hafi Jíótt vænt um, að Jretta síðasta
verkefni sitt á vegum Lærðaskól-
ans skyldi einmitt vera tengt söng-
listinni og þeim manninum, sent
hann telji sig eiga mest að Jmkka
á Jjví sviði, sem var Steingrímur
Johnsen móðurbróðir ltans.
Stúdentaárgangurinn 1890 hittist
aklrei í einum hóp eftir dvölina i
Lærðaskólanum, enda fóru nu
sumir til náms erlendis, og meðal
þeirra var Árni Thorsteinson, er
lagði stund á lögfræði í Kaup-
mannahöfn. Aðrir urðu kyrrir
heima og fóru hér í prestaskólann,
og að embættisprófum loknum
dreifðust menn víðs vegar uffl
landið.
Tvívegis gerðu Jæssir stúdentai
þó tilraun til Jiess að hittast a
stúdentsafmælum. Annað skiptio,
jregar árgangurinn átti 10 ara
stúdentsafmæli og hitt skiptið á 40
ára stúdentsafmælinu, en í hvorugt
skiptið náðist til nema nokkurra
manna. Á tíu ára afmælinu hitt-
ust nokkrir af Jjeim í tannlækn-
isstofu Vilhelms Bernhöfts og áttu
þar glaða stund; átu steiktar dúfui
úr dúfnabúi Bernhöfts og skáluðu
í svölu kampavíni. Fjörutíu ara
stúdentsafmælið bar einmitt upp a
aljiingishátíðarvorið 1930, og voru
hinir 40 ára stúdentar Jaá litlu bet-
ur settir með húsnæði, en infl11'
enzuvorið 1890. Þeir höfðu pantað
sér málsverð að Hótel Borg, en
þegar þangaðkom voru allir veizh1'
salir troðfullir af ýmis konar fyrU'
fólki, ráðherrum, alþingismönnum