Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Síða 12

10
frumgróðinn. Því næst þeir, sem
hinum Smurða tilheyra við komu
hans“. (I. Kor. 15 22. 23).—Trúað
gæti jeg því, að unglingar hjeldu,
að hjer væri um 2 að ræða, eða að
Kristur og hinn Smurði væru ekki
sama persónan. —
Þannig mætti nefna fjölda margar
málsgreinar, þar sem jeg býst við,
að þorri manna kunni miklu betur
við, að nefna nafn Krists, eins og
áður hefur verið gert, heldur en segja
t. d. „blóð hins Smurða“ (Efes. 2, 13),
„hinn órannsakanlega ríkdóm hins
Smurða" (Efes. 3,8), „kærleika hins
Smurða" (Efes. 3, 18) o. s. frv.
Satt er það, að þetta er engin
efnisbreyting, nafnið Messias eða
Kristur er hjer rjett þýtt, en biblían
færi að verða nokkuð einkennileg,
ef t. d. hvert mannsnafn i biblíunni
væri þýtt á íslensku. Jeg býst við,
að þýðendurnir muni svara,, að hjer
sje alt öðru máli að gegna en um
mannanöfn alment, því að í frum-
málinu eða grískunni sje ákveðni
greinirinn stundum með orðinu Kristos
en stundum ekki og því hafi t. d.
Westcott og Hort í endurskoðaðri
útgáfu sinni af nýjatestamentinu á
grísku skrifað kristos með litlum
staf alstaðar þar sem ákveðni grein-
irinn fari á undan.
En þessi siðasta íslenska þýðing,
segja þýðendurnir, — Haraldur Ní-