Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Qupperneq 74

72
notað. I. Mósebók var t. d. forðun
skift í 43 kapítula (Sedarer), en seinn:
að eius i 12 kafla (Parascher), til upp
lesturs í samkunduhúsunum. Nöfnii
Elohim og Jalive eru notuð eftir föst
um reglum í hverjum þessara kapí'
tula, þannig, að hver þeirra byrjar eð:
endar með Elohimnafninu eða Jahve
nafninu. Septúaginta fer þaræftir eldr
skiftingunni (Sedarer), en Massoreta
textinn fremur eftir yngri skiftingunni
Dahse bendir og á, að í byrjun eða
enda hvers þessara gömlu kafla stanc
ýmsar skýringar og efnisyflilit hver
kapítula. Það eru þessar skýringar
sem Wellhausens stefnan hefir grein
frá og talið til „Prestaritsins"! Telu
Dahse sennilegast, að Esra hafi sami’
eða látið semja þessa viðauka til skiln-
ingsauka (sbr. Neh. 8, 8). Þessir við
aukar hafa svo smátt og smátt runnií
alveg saman við frumtextann ogupp.
runi þeirra gleymst. Á þenna veg m-
skýra flest atriðin, som valdið haf:
frumritagetgátunum. En vitanleg
láta ekki frumritakempurnar þýzki
sannfærast í fljótu bragði. Yera m*
þó, að Klostermann gamli i Kiel, sei
kaílaði frumritakenningu Wellhauser
„vísindalega dauðann", fái að sjá „líD
ið“ rjetta við aftur hjá guðfiæðin;
unum áður en hann legst í gröfln;