Skagfirðingabók - 01.01.1975, Page 108
FLJÓT í SKAGAFIRÐI Á 19. ÖLD
eftir SVERRI PÁL F.RLENDSSON, B.A.
1.
lnngangur
í þessari ritgerð um Fljót í Skagafirði verður fjallað um
landbúnað, sjávarútveg og ýmis félagsleg atriði í sveitinni á 19.
öld og með því reynt að draga upp umgjörð og aðstæður mann-
lífs í afskekktri sveit á erfiðum tímum.
Fljót eru afar harðbýl sveit, enda opin fyrir nyrzta hafi. Þar er
hin mesta snjóakista á vetrum, og sumarhret eru tíð og hörð.
Landbúnaður hefur þó frá alda öðli verið aðalafkomuleið Fljóta-
manna, en sjávarútvegur var löngum aukaatvinna þeirra, og
bændur og vinnumenn þeirra sóttu sjó frá verstöðvum í Fljótum
á vertíðum.
Báðar ofangreindar atvinnugreinar eru mjög háðar tíðarfari.
Veðrátta ræður mestu um afkomu bænda og búpenings, og í
hörðum árum dalar búskapurinn og stór skörð höggvast í búsmal-
ann. Veður réði einnig sjósókn, og ef ekki gaf á sjó, var ekki um
afla að ræða. Verst var þó ef saman fóru harðæri á landi og sjó,
lék það sveitina hart. Þá var og nokkuð um, að heilar skips-
hafnir færust í sjávarháska, en þau urðu örlög margra Fljóta-
manna.
Þrátt fyrir þessa erfiðleika, sem að steðjuðu, var ætíð mann-
margt í Fljótum. Hreppurinn var að vísu umfangsmikill, en íbúar
voru þar að tiltölu mun fleiri en í öðrum hreppum Skagafjarðar,
106