Skagfirðingabók - 01.01.1975, Page 164
SKAGFIRBINGABÓK
síðustu ferð sinni.27 Þetta virðist m. ö. o. vera viðbót við áætlun
og er því sýnt, að Haganesvík er orðin hlekkur í keðju viðkomu-
staða strandferðaskipa um aldamót.
Eins og hér hefur komið fram, var allmikið unnið að bættum
samgöngum í Fljótum á 19. öld, en þessar samgöngubætur eru,
sem fyrr segir, mjög tengdar verzlun; unnið er að vegabótum til
þess að greiða leiðir innan sveitar, en ekki sízt til þess að auðvelda
samskipti við verzlunarstaðina. Því er svo komið um aldamót, að
greiðfært má heita um landveg um öll Fljót og nágrenni þeirra,
brýr komnar á þær ár, sem helzt tálmuðu leiðir, og vegir hlaðnir
grjóti og torfi með frárennslisskurðum á báðar hendur. Hefur
þessi vegagerð verið stórt skref í þeirri viðleitni að tengja hina
afskekktu sveit nágrannabyggðunum.
7.
Félagsmál
FÉlagsstarf virðist ekki hafa verið blómlegt í Fljótum
á 19. öld, að minnsta kosti verður það vart séð í þeim gögnum,
sem varðveitzt hafa. Hér skulu þó rakin nokkur dæmi um starf
Fljótamanna á sviði félagsmála, en þau eru frá seinni hluta aldar-
innar.
a. Búnaðarfélag
Snemma árs 1881 stofnuðu nokkrir bændur í Fljótum og Siglu-
firði sameiginlegt félag til jarðabóta í sveitum sínum. A þessum
árum var búfræðimenntaður ársmaður starfandi á bæ einum í
Fljótum. Fór hann um sveitina og sýndist honum landið álitlegt
til búnaðarlegra umbóta, en það varð bændum vakning til áhuga,
að hinn menntaði maður skyldi hafa forystu í því, sem gera skyldi.
Bændur flykktust í hið nýja félag, og í bréfi hreppstjóra til sýslu-
manns 6. febrúar 1881 er sótt um fjárstyrk til sýslusjóðs til kaupa
162