Skagfirðingabók - 01.01.1975, Qupperneq 200

SKAGFIRÐINGABÓK
brátt umskipti, að bóndi laut í svörðinn og mátti ekki undan kom-
ast. I þessu bar að konuna innan úr bænum, og bað hún Sigurð
hætta þessu. Lét hann að orðum hennar og sleppti bónda. Neyttu
þau hjón þá færis, skutust inn í bæ og slógu brandi fyrir dyr. Leit-
aði komumaður með blóti og ákafa á hurðina, en hinn sparn á
móti svo að ekki gekk upp. Er Sigurður hafði hamazt um stund
við gættina og bannsungið húsráðendur, rauk hann upp á bað-
stofuglugga, síðan að dyrunum aftur, en komst ekki inn að held-
ur. Fór hann þá enn upp á bæ og hljóðnaði um sinn. Innan stund-
ar gengu þau hjón út að vita, hvað títt væri um óróamanninn. Gaf
þá að líta, hvar hann var kominn með fæturna ofan í eldhúsglugg-
ann, sem var uppi yfir hlóðunum, og ólmaðist við að rífa frá sér
strenghlaðinn strompinn.
Beið Markús þá ekki boðanna, heldur tók hestinn og reið af
skyndingu út að Hofi, en kallaði um leið fyrirætlun sína til Sig-
urðar, sem engu gegndi.
Sigríður fór einnig frá bænum til að hleypa út lömbum, sem
voru í húsi nokkru ofar í túninu. Dvaldist henni góða stund, en
þá hún kom til baka frá gegningunum, virtist allt kyrrt heima
fyrir, og hélt hún rakleitt inn í bæ.
Sér hún þá, hvar maður hangir niður úr strompinum, sem dauð-
ur væri. Varð Sigríði að vonum bilt við, en snaraðist þó upp á
þekjuna. Var Sigurður þá að mestu kominn ofan í strompinn, en
sá á ennið og nefið; fötin dregin upp og hendurnar fyrir ofan
höfuð. Reyndi Sigríður að toga í hann, en bifaði hvergi, og enga
hreyfingu fann hún á honum. Greip nú hræðsla konuna, og hljóp
hún af stað út að Hofi.
Þegar Markús kom að Hofi, var nokkuð lýst af degi, en hrepp-
stjóri ekki enn kominn á fætur. Greindi Markús frá atburðum
næmrinnar og bað Friðrik koma skjótt og sækja vinnumann sinn.
Kvartaði hann undan slarki Sigurðar og lét þess getið, að sér væri
ómögulegt að umbera hann þar lengur. Brá Hofsbóndi við og
kallaði til tvo vinnumenn sína, þá Guðmund Andrésson og Sigurð
Gíslason. En er þeir voru að beizla hesta sína til fararinnar, sást
til ferða Sigríðar frá Hagakoti, og hélt Markús þá til móts við
198