Morgunblaðið - 08.05.1997, Blaðsíða 52

AUK / SÍA k844-20
52 FIMMTUDAGUR 8. MAÍ 1997
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ

*
- •«,
*-í
LÁRA
G UÐNADÓTTIR
+ Lára Guðna-
dóttir fæddist á
Búðum í Fáskrúðs-
firði 7. febrúar
1914. Hún lést á
Droplaugarstöðum
í Reykjavík hinn
30. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Guðni
Stefánsson, versl-
unarmaður á Fá-
skrúðsfirði og í
Reykjavík, f. 19.
október 1885, d. 6.
mars 1954, og Val-
gerður Björnsdótt-
ir, húsfreyja, f. 2.
júni 1881, d. 6. júní 1970.
Systkini Láru voru: Margrét,
f. 12. janúar 1910, d. 8. júní
1961, gift Benedikt
Sveinssyni, og Stefán,
f. 5. ágúst 1911, d. 3.
apríl 1988, kvæntur
Onnu Þórarinsdóttur.
Sonur Láru og Stef-
áns Gíslasonar versl-
unarmanns, f. 7. maí
1912, d. 27. júní 1942,
er Valgarður, f. 2. júní
1939, kvæntur Ingi-
björgu Rannveigu
Guðlaugsdóttur, f. 3.
júlí 1939. Fósturdóttir
Valgarðs og dóttir
Ingibjargar og Sigur-
jóns Jónassonar er
Asdís, f. 29 nóvember
1959. Dætur Asdísar og Skúla
Baldurssonar eru: a) Ingibjörg
Helga, f. 27. október 1981, og b)
Auður Olga, f. 27. mars 1985.
Börn Ingibjargar og Valgarðs
eru: 1) Guðlaugur, f. 22 janúar
1965 í sambúð með Guðrúnu
Helgu Stefánsdóttur, f. 4. mars
1967. Börn þeirra a) ísold, f. 7.
nóvember 1990, og b) Silfrún
Una, f. 14 júní 1996. 2) Lárus,
f. 21. apríl 1968, í sambúð með
Sesselju Theodórs Ólafsdóttur,
f. 10. janúar 1969. 3) Valgerður
Rannveig, f. 16 júní 1975.
Lára stundaði skrifstofustörf
mestan hluta ævinnar, fyrst hjá
Líftryggingafélaginu Andvöku
og síðar hjá Samvinnutrygging-
um;
Utför Láru fer fram frá As-
kirkju föstudaginn 9. maí og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Þessum línum er ætlað að vera
þakkarorð til tengdamóður minnar,
Láru Guðnadóttur. Fyrst og fremst
vil ég þakka þá ást og umhyggju
sem hún sýndi börnum mínum. Lára
var amma í orðsins fyllstu merk-
ingu. Fyrstu tíu ár hjónabands míns
Borðstofuhúsgögn frá Spáni
Vönduð og virðuleg húsgögn
frá Toscano Mobil á Spáni
og einkasonar hennar og einkabarns
fékk Lára fá tækifæri til þess að
njóta samvista við bamabörnin
vegna búsetu okkar erlendis. Mikil
var því gleði hennar þegar fjórða
barnabarnið, sólargeislinn hennar,
fæddist og hún fékk að vera með
frá byijun. Lára tók þátt í lífi barna-
barna sinna og gaf þeim bæði af
sjálfri sér og af efnum fram. Mér
var hún góð tengdamóðir og með
tímanum góður vinur. Það skildi ég
ekki síst af því hve fagnandi hún
tók mér eftir að hún var farin að
kröftum og orðin lasburða.
Ég vil líka þakka Láru fyrir stuðn-
ing og hvatningu sem hún veitti mér
þegar ég réðst í langskólanám, kom-
in á miðjan aldur og með barnahóp.
Alltaf var hún boðin og búin að
koma og hjálpa til þegar allt um
þraut sem oft kom til vegna starfa
eiginmanns langdvölum frá heimil-
inu. Án hennar hefði þetta ekki
gengið.
Lára var „dama“ í orðsins fyllstu
merkingu. Smekkvísi hennar var
fágæt bæði hvað varðar framkomu,
klæðaburð og heimili.
Lára fékk hægt og fallegt andlát
umvafin sínum nánustu. Södd líf-
daga veit ég að hún hefði ekki kos-
ið sér betra. Ég þakka hjúkrunar-
fólki og starfsfólki Droplaugarstaða
umhyggju sem það sýndi henni þessi
síðustu æviár Láru.
Ingibjörg R. Guðlaugsdóttir.
Kveðja frá barnabörnum og fjöl-
skyldum þeirra.
Með hlýhug, þakklæti og virðingu
kveðjum við nú elsku ömmu og
langömmu okkar.
„Það er meira frammi."
Þessi orð eru fleyg í fjölskyldu
okkar. Þau eru tengd ömmu Láru,
eins og við kölluðum hana öll, óijúf-
anlegum böndum og vísa til þess
gnóttar er jafnan var í matarboðum
hennar. En þau geyma líka dýpri
sannleik.
Amma Lára veitti vel, það var
hennar yndi; af sjálfri sér og öilu sem
hún átti, og stundum meira til. Það
var alltaf „meira frammi". Og við sem
nutum þess að eiga hana að erum
auðugri fyrir vikið.
Amma Lára var röggsöm kona,
kvik á fæti og hýr í bragði með hár
sem glitraði, og sjálf glitraði hún alla
tíð þrátt fyrir veikindi hin síðustu ár.
Fyrir ailt sem hún var okkur og
veitti erum við þakklát.
Og minning hennar mun lifa.
Asdís, Guðlaugur, Lárus og
Valgerður Rannveig.
~ LAEERHREII\ISUI\I ~
á Laugavegi 81
hefst föstudaginn 9. maí kl. 10
vegna flutninga.
Ótrúlega gott verð
YERO mODA JW5W
Amma Lára, sem var reyndar alls
ekki amma mín, kom mér alltaf fyr-
ir sjónir sem afar skörp og yndisleg
kona með góða kímnigáfu. Hún var
töffari. Síðast er ég sá hana, fyrir
liðlega ári, fannst mér hún ekki
hafa breyst neitt að ráði frá þeim
tíma sem ég umgekkst hana sem
mest fyrir um það bil 10-15 árum.
Hún var hress og klár með ólíkindum
og mér fannst^að hún ætti að vera
einhverstaðar í París svartklædd
með sólgleraugu að reykja vindla á
kaffihúsi. Eftir að við kvöddum hana
spurði ég Valgerði í forundran, hvort
hún vissi nokkuð um leyndarmálið á
bakvið þennan ódauðiega sjarma.
Valgerður var snögg til svars: „Nei,
ég veit bara að amma hefur aldrei
misst kúlið.“
Sama hvað gekk á var hún alltaf
jafn rík af þeirri léttúð og skarp-
skyggni sem þarf líklega til að
mæta nýjum degi í ellinni með sjálfs-
virðingu. Þetta eru líka þeir eigin-
leikar sem ég man best eftir frá
pössunarárum okkar á Bræðraborg-
arstígnum. Hún reyndi að ala okkur
Valgerði upp með strangri léttúð.
Hún gerði grín að sjálfri sér en aldr-
ei þannig að hún gerði lítið úr sjálfri
sér. Þessi hárfína og lífsnauðsynlega
kaldhæðni gerði henni einnig kleift
að skopast að lífinu og tilverunni
að ógleymdum okkur gestunum og
vitleysunni sem vall upp úr okkur.
Fyrir utan að vera hjartahlý og
góð var amma Lára í stuttu máli
sagt flottasta gamla kona sem ég
hef þekkt. Hún er mér fyrirmynd
og þegar ég eldist vona ég að það
verði á jafngóðan hátt og hún.
Ég vona að hún sé núna frammi
fyrir einhveijum guði glettin og keik
að vanda og ég veit að hann tekur
henni vel.
Klemens Ólafur Klói.
Tanta mín. Þá ertu farin á vit
ljóssins. Laus úr viðjum lasins lík-
ama. Brosandi varstu, glöð á góðri
stund, fangið fullt af glaðningi. Sí-
gefandi: nýbakaða köku, blóm eða
spjör á lítið barn. Þannig mun ég
minnast þín.
Þú varst kátust allra á manna-
móti, hlakkaðir til Spánarferða og
heimsókna til Valgarðs í Svíþjóð.
Komst til baka sólbrún, hvíta engla-
hárið „orðið allt of sítt“!
Tíminn leið og Valgarður flutti
heim frá Svíþjóð. Ómmuhlutverksins
naustu í ríkum mæli. Þú gekkst syst-
ur-barnabörnunum í ömmustað, eftir
að mamma lést, langt um aldur
fram. Þau minnast þín með þakklæti.
Svo fín, svo puntuð, sannkölluð
dama - vildir vera fallega klædd,
ekki bara spari, heldur alltaf.
Ellin bankaði uppá og smám sam-
an skildi ég þetta skrítna orðatil-
tæki: Tvisvar verður gamall maður
barn.
Velti nú fyrir mér hvort ekki skuli
þekkja eina þjóð á því hvernig hún
hugsar um börnin sín í ellinni, ekki
síður en í bernsku.
Elsku Tanta, vertu öllu góðu fal-
in. Fólkinu þínu bið ég blessunar.
Áslaug Benediktsdóttir.
Erfldrykkjur
rryy■■<<«■*/.</
HÖTEL
REYKJAVÍK
Sigtúni 38
Upplýsingar í síma 568 9000
flnrrxixxixrg
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
Erfidrykkjur
H
H
P E R L A N h
H
Sími 562 0200
LXXXIIIIIXXin