Morgunblaðið - 23.05.1998, Blaðsíða 4
4 LAUGARDAGUR 23. MAÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Skipstjórinn á nýrri Reykjaborg RE 25
Anægður með
vandaða smíði
REYKJABORG RE 25 verður næstu daga gerð klár á snurvoð. Reri
gamla Reykjaborgin frá Keflavík á sumrin en Sandgerði að vetrinum.
Morgunblaðið/Þorkell
SIGURÐUR Jónsson skipatæknifræðingur (t.v.) og Friðrik Óskars-
son skipstjóri við Reylqaborgina nýju.
NÝR snurvoðarbátur, Reykjaborg
RE 25, kom til heimahafnar í gær-
morgun eftir 18 tíma stím frá
ísafirði, nánast í rjómablíðu þrem-
ur til fjórum vindstigum. „Mig
langaði að fá átta til tíu vindstig til
að prófa bátinn en við fengum samt
hreyfingamar ágætlega á tilfinn-
inguna. Ég er ánægður með skipið
sem er vönduð smíð,“ sagði Friðrik
Óskarsson skipstjóri í samtali við
Morgunblaðið við komuna til
Reykjavíkur.
Reykjaborg er 57 tonna stálbát-
ur í eigu samnefndrar útgerðar. Að
henni standa Guðbjörg Gunnars-
dóttir og synir hennar Haraldur og
Rafn en faðir þeirra var Haraldur
heitinn Ágústsson, útgerðarmaður
og skipstjóri. Nýi báturinn kemur í
stað eldri Reykjaborgar sem var
seld og er nú gerð út frá Patreks-
firði en hún var 30 tonna trébátur.
Báturinn er smíðaður hjá Skipa-
smíðastöðinni hf. á ísafirði undir
stjórn Sigurðar Jónssonar
skipatæknifræðings. Reykjaborg
var hönnuð að stærstum hluta þar
en eigendur lögðu til eitt og annað
varðandi endanlega útfærslu.
Gengið var frá samningum um
smíði bátsins í lok júlí í fyrra. Hófst
hún i október og var Reykjaborg
sjósett 2. maí. Fóru þá fram ýmsar
prófanir á vél, spilum og öðrum
tækjabúnaði og síðustu handtökin
voru unnin í fyrradag áður en bátn-
um var siglt suður.
Vönduð vinnubrögð
og góð samvinna
Ailt ofan lunningar í nýja bátnum
er úr áli og segir Friðrik skipstjóri
það gera bátinn léttari. Hann segir
allan aðbúnað til fyrirmyndar, koj-
ur eru fyrir sex manna áhöfnina og
öll vinnuaðstaða tii fyrirmyndar.
Segir hann engar framfarir hafa
orðið í þessum efnum á minni bát-
unum í áratugi og talar þar af
reynslu því Friðrik hefur stundað
sjóinn frá því um 1950. í brúnni eru
líka fullkomin tæki, siglingatölva,
dýptarmælir, sjálfstýring og sónar,
svo nokkuð sé nefnt. Aðalvélin er
470 hestafla frá Cummins og ljósa-
vélar eru tvær.
Rafn Haraldsson segir endanlegt
verð ekki liggja fyrir, en það sé
milli 60 og 70 milljónir og telur
hann þá með nærri fimm milljónir
króna sem greiða þurfti vegna úr-
eldingar. Telja þeir Rafn og Friðrik
að úreldingarreglur komi nánast al-
gjörlega í veg fyrir að eigendur
minni bátanna geti endumýjað þá.
Þróunin hafi verið sú að með full-
komnari tækjum um borð sé sífellt
verið að bæta á gömlu bátana
stærri spilum og þyngri veiðarfær-
um og ganga þannig nærri öruggi
þeirra og stöðugleika í stað þess að
menn geti losað sig við þá og keypt
stærri báta til að standa betur und-
ir slíkum breytingum. Þeir luku
upp einum munni um smíðina,
sögðu hana mjög vandaða hjá
starfsmönnum Skipasmíðastöðvar-
innar. Sögðu þeir samvinnuna hafa
verið ánægjulega og ekki þyrfti að
hafa áhyggjur af stöðu íslensks
skipaiðnaðar þegar svo vönduð
vinnubrögð væru annars vegar.
Sigurður Jónsson segir að á und-
an Reykjaborg hafi síðasta
nýsmíðaverkefni verið 30 tonna
bátur sem fór til Sauðárkróks árið
1996 og þar áður hafi síðasti bátur
verið smíðaður 1989. Skipa-
smíðastöðin er að hefja smíði á nýj-
um báti sem gerður verður út frá
Akranesi og bjóst hann við að henni
lyki með haustinu. Eftir það er ekk-
ert bókað, ýmsar vangaveltur þó
uppi og vonaðist Sigurður til að
Reykjaborgin nýja myndi kveikja í
einhverjum.
Björgunarleiðangurinn kominn úr Grímsvötnum
Morgunblaðið/Guðmundur Ingi
JEPPINN á kafi í snjó en einungis sást í hliðarspegilinn þegar
björgunarmenn komu að honum.
Jeppinn
ónýtur en
jarðskjálfta-
mælar heilir
JEPPABIFREIÐIN sem vísinda-
mennimir tveir í leiðangri raunvís-
indastofnunar fóm í fram af Grúns-
fjalli nýlega kom mikið skemmd til
Reykjavíkur í gær. Ellefu félagar
úr Hjálparsveit skáta í Reylqavík
vom í björgunarleiðangri sem fór
til að ná í jeppann.
Einn leiðangursmanna, Marteinn
Heiðarsson, sagði í samtali við
Morgunblaðið að ferðin hefði geng-
ið að óskum enda hefði veðrið leik-
ið við þá lungann úr ferðinni.
Á kafi í snjó
Aðeins um 100 metra gangur var
frá staðnum þar sem þeir lögðu bíl-
um sfnum að staðnum þar sem
jeppinn átti að vera. „Þegar við
koraum upp í brekkuna sáum við
glitta f hliðarspegil jeppans en
hann var annars á kafi í spjó. Svo
byrjuðum við að moka niður á bíl-
inn og frá honum."
Þegar þvf var lokið mddi
snjótroðarinn snjó frá bflnum.
„Hann tók örugglega svona 3-400
rúmmetra af snjó frá og mddi slóð
þannig að hægt væri að draga bíl-
inn niður hallann. Þvf var lokið um
klukkan 10.30. Þvf næst fómm við
að leita að tækjum og persónuleg-
um munum sem týnst höfðu og
fundum við flest það verðmætasta."
Tækin, sem Marteinn segir að
hafi mörg hver verið mjög
verðmæt, þar á meðal jarðskjálfta-
BÍLLINN kominn upp úr
kafinu.
mælar, virðast vera lítið eða ekkert
skemmd. Ekki er sömu sögu að
segja af bflnum en hann er ónýtur
að sjá sagði Marteinn og hreint
ótrúlegt að vísindamennimir hafi
sloppið jafn vel úr þessu slysi og
raun ber vitni.
Loft í öllum hjólum
Leiðangursmenn vom við öllu
búnir, að sögn Marteins. „Við tók-
um allar græjur með, til dæmis vor-
um við með rafsuðugræjur og skíði
til að draga bflinn á niður jökulinn.
Þegar til kom þurfti ekki að nota
þau enda var loft í öllum lijólum og
við þurftum bara að hengja bílinn
aftan f snjótroðarann og draga
hann niður.“
Ferðin niður jökulinn gekk að
óskum og f Jökulheima var leiðang-
urinn kominn um miðnætti á
fimmtudagskvöld.
Hæstiréttur dæmir tvo menn fyrir lfkamsárás, sem leiddi til dauða á Vegas
Sýknu annars breytt
í tveggja ára fangelsi
HÆSTIRÉTTUR íslands dæmdi í
gær Sigurþór Amarsson til tveggja
ára og þriggja mánaða fangelsisvistar
og Sverri Þór Einarsson til tveggja
ára fangelsisvistar fyrir líkamsárás,
sem leiddi til dauða, á skemmtistaðn-
um Vegas í Reykjavík aðfaranótt
þriðjudagsins 13. maí 1997. Sigurþór
var sýknaður fyrir Héraðsdómi
Reykjavíkur í september, en Sverrir
Þór hlaut þá sama dóm, tvö ár.
Ríkissaksóknari skaut málinu til
Hæstaréttar að ósk ákærða Sverris
Þórs, en einnig af hálfu ákæruvalds-
ins til þyngingar á refsingu Sverris
Þórs og til sakfellingar og
refsiákvörðunar vegna Sigurþórs.
Sigurþór krafðist staðfestingar
héraðsdóms, en Sverrir Þór sýknu,
segir í dómi Hæstaréttar.
Málið er rakið í dómnum. Þar seg-
ir að þegar lögregla hafi komið á Ve-
gas hafi henni verið sagt að mannin-
um hafi verið veitt höfuðhögg. Þrír
karlmenn hefðu ráðist á hann og
meðal annars tuskað hann til og
sparkað í höfuð hans.
Farið hefði verið með hinn slasaða
á slysadeild Sjúkrahúss Reykjavík-
ur. Við skoðun í sneiðmyndatæki
hafi sést heilaskúmsblæðing, en ekki
hafi tekist að bjarga h'fi hans með
aðgerð. Hann hafi látist sólarhring
eftir atburðinn.
" Saksóttir fyrir
stórfeUda lfkamsárás
Ákærðu voru saksóttir fyrir
„stórfellda líkamsárás sem hafi leitt
til dauða“. Sverrir Þór á að hafa
ráðist á hinn látna og „veitt honum
þungt högg aftanvert á höfuð
þannig að hann féll á gólfið meðvit-
undarlaus" og Sigurþór á síðan að
hafa „sparkað í höfuð“ hans „er
hann lá á gólfmu“. „Takmarkast
álitaefni málsins nokkuð af þessari
verknaðarlýsingu í ákærinu," segir í
dómnum.
Rakið er að mikið beri á milli
skýrslna ákærðu og vitna um átök-
in. Þau hafi tekið stuttan tíma og
fleiri blandast inn í málið en sá látni
og ákærðu. Sagt er að samkvæmt
gögnum málsins virðist Sigurþór
hafa átt upptökin að átökunum.
Einnig segir að nægjanlega þyki
komið fram að Sigurþór hafi
sparkað í höfuð mannsins þar sem
hann lá í gólfinu. Héraðsdómur
komst í september að þeirri niður-
stöðu að ósannað væri að hann hefði
sparkað í höfuð hins látna.
í dómnum segir að fallast beri á
það með héraðsdómi að sannað sé
að hinn látni hafi látist af heila-
skúmsblæðingu, sem hafi hlotist af
höggi eða höggum á höfuðið. Á höfði
mannsins hafi ekki verið aðra ytri
áverka að sjá en mar í hársverði á
hnakkanum og blóðgúl undir höfuð-
leðrinu. Ekki hafi verið sýnt fram á
að áverkinn hafi hlotist af þungu
höggi eða höggum á hnakkann og
nægjanlega sé fram komið að slíkur
áverki geti hlotist af tiltölulega
vægu höggi. Þá skipti máli að hinn
látni hafi verið mjög ölvaður þannig
að hann hafi ekki verið fær um að
taka þátt í átökum eða verjast falli.
,Áf öllu framangreindu leiðir, að
sannað telst, að ákærðu hafi báðir
ráðist á þann er lést,“ segir í dómn-
um. „Verður ekki talið öðrum til að
dreifa, sem gætu hafa valdið honum
áverka þeim, sem leiddi hann til
dauða. Ákærðu máttu búast við að
veruleg meiðsl gætu hlotist af árás
þeirra.“
Afleiðingar afdrifaríkari
en búast mátti við
Segir að atferli mannanna varði
við 2. mgr. 218. gr. almennra hegn-
ingarlaga nr. 19/1940. Hins vegar
hafi afleiðingar atlögunnar orðið af-
drifaríkari en við hafi mátt búast
eins og fram hafi komið í krufning-
arskýrslu og framburði krufningar-
læknis og beri að líta til þess við
ákvörðun refsingar.
Við ákvörðun refsingar Sigurþórs
er tekið fram að hann hafi átt upp-
tökin að átökunum og eigi alvarleg-
an brotaferil að baki. Því þyki
tveggja ára og þriggja mánaða
fangelsi hæfileg refsing, en frá
henni dragist gæsluvarðhald frá 14.
maí til 4. júní 1997 og 9. júní til 19.
september sama ár.
Refsiákvörðun héraðsdóms um að
Sverrir Þór skuli sitja í fangelsi í
tvö ár er staðfest, en gæsluvarðhald
frá 14. maí til 4. júní 1997 og 9. júní
til 23. september sama ár ber að
draga frá refsingu hans.
Sigurþór og Sverri Þór er gert að
greiða réttargæslu og málsvarnar-
laun skipaðra verjenda sinna, Hilm-
ars Ingimundarsonar og Páls
Arnórs Pálssonar hæstaréttarlög-
manna, samtals 1,1 milljón króna.
Einn dómaranna
vildi staðfesta sýknu
Bogi Nilsson ríkissaksóknari sótti
málið. Dómarar voru Pétur Kr.
Hafstein, Gunnlaugur Claessen,
Haraldur Henrysson, Hjörtur
Torfason og Hrafn Bragason.
Gunnlaugur skilaði sératkvæði þar
sem hann kveðst telja að „ákæru-
valdinu hafi ekki tekist að sanna
með fullnægjandi hætti sök ákærða
Sigurþórs og þvi beri að staðfesta
niðurstöðu héraðsdóms um sýknu
hans í málinu". Gunnlaugur kveðst
hins vegar sammála hinum dómur-
unum um að refsing Sverris Þórs
skuli vera fangelsi í tvö ár.