Morgunblaðið - 02.11.1999, Blaðsíða 56

MORGUNBLAÐIÐ
56 ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 1999
< .........
MINNINGAR
ÞORÐUR
GUÐMUNDUR
HALLDÓRSSON
+ Þórður Guð-
mundur Hall-
dórsson var fæddur í
Hnífsdal 9. desem-
ber 1921. Hann varð
bráðkvaddur í
Reykjavík 26. októ-
ber. Foreldrar hans
voru Margrét I.
Þórðardóttir, f.
< 1880, og Halldór
Auðunsson, f. 1879.
Þórður var yngstur
11 systkina en nöfn
þeirra eru: Auðunn,
f. 1903, Guðmundur,
f. 1904, Guðbjörg, f.
1905, Bjami, f. 1911, Halldór, f.
1908, Lára, f. 1909, Kristján, f.
1912, Sæunn, f. 1913, Bjami, f.
1915, Guðmunda, f. 1919, og Sól-
veig, f. 1920. Nú em aðeins eftir-
lifandi tvær systranna, Sæunn,
frá Miðdal, dvelur nú á Hrafn-
istu, og Guðmunda, búsett í
Hafnarfirði.
Þórður fluttist með foreldmm
sinum sex ára gamall til Hafnar-
fjarðar. Hann var menntaður
r- stýrimaður og starfaði sem skip-
stjóri um árabil. Eft-
ir að skipstjóraferli
hans lauk fór hann í
Samvinnuskólann.
Lengst af var hann
fasteignasali og rak
Eignasöluna hf. í
Reykjavík.
Fyrri kona Þórð-
ar var Ingibjörg
Þorleifsdóttir. Þau
slitu samvistir. Dæt-
ur þeirra em Sigríð-
ur, f. 13.9. 1948,
Sjöfn og Svala, f.
19.7. 1956. Eftirlif-
andi eiginkona
Þórðar er Stella Sæberg, ættuð
frá Hafnarfirði. Foreldrar henn-
ar em Jóhanna Sæberg, f. 1896,
og B.M. Sæberg, bifreiðastjóri í
Hafnarfirði, f. 1892. Dóttir Þórð-
ar og Stellu er Margrét, f. 7.11.
1969. Böm Stejlu em Jóhanna,
Kristján og Árni. Barnabörn
Þórðar og Stellu em ellefu og
bamabamabömin tvö.
Utför Þórðar fer fram frá
Þjóðkirkjunni í Hafnarfírði í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
„Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá huga þinn, og þú munt
sjá, að þú grætur vegna þess, sem
var gleði þín.“ (Ur Spámanninum.)
Elsku pabbi. Við göngum ekki
gegnum þetta líf átakalaust, það
hefur þú alltaf sagt. Að vera iðjulaus
hefur engan tilgang, enda gast þú
aldrei setið kyrr né verið aðgerðar-
laus. Að skrifa minningarorð um þig
er erfitt því það er af svo mörgu að
taka, en æskuminning mín fjallar
um veru okkar í Hrísey, snjósleða-
ferðir og hraðbátinn sem þú dróst
systur mínar með á sjóskíðum eftir
öllum Stöðvarfirði.
Það voru fáir sem trúðu því að þú
værir að verða áttræður, því orkan
var eins og hjá tvítugum manni
þrátt fyrir öll veikindin í gegnum ár-
in.
Þú elskaðir útivist, veiðiferðir og
sumarbústaðinn þinn í Miðdal og
hverjum nema þér hefði dottið í hug
BLÓMABÚÐ
MICHELSEN
ÞÚ VELUR AÐEINS ÞAÐ
BESTA í GLEÐI OG SORG.
40ÁRA
STARFSREYNSLA í
ÚTFARARSKREYTINGUM.
MICHELSEN
HÓLAGARÐI,
sími 557 3460

Blómastofa
Friðjtnns
Suðurlandsbraut 10,
108 Reykjavík, sími 553 1099.
Opið öll kvöld
til kl. 22 - einnig um helgar.
Skreytingar fyrir öll tilefni.
Gjafavörur.
að kaupa sér traktor kominn á þenn-
an aldur.
Þú fórst á óteljandi námskeið þér
til gamans og eitt af þeim var í
myndlist, enda á ég verk eftir þig
sem prýða heimili mitt.
Listsköpun var þér í blóð borin,
þú samdir tónlist og sendir frá þér
25 laga nótnahefti fyrir fáum árum.
Þú sagðir að menn ættu ekki að
leggjast í kör þegar þeir eldast,
heldur stinga sér til sunds og láta
vaða. Þér fannst tónsmíðar vera
skemmtilegt áhugamál og við sem
eftir lifum erum svo lánsöm að geta
hlustað á tónlistina þína okkur til
yndisauka og það voru ófáir sunnu-
dagsbíltúramir okkar í Hafnarfjörð
þar sem þið mamma ólust upp.
Sá dagur þegar sonur minn Þórð-
ur Axel var skírður í höfuðið á þér
gleymist aldrei. Stoltið skein úr aug-
um þínum, enda urðuð þið perluvin-
ir. Þið brösuðuð mikið og það voru
ófáar ferðimar sem þið fórað upp í
bústað til leiks og starfa þar sem þú
hafðir búið þér þinn sælureit.
Síðasta skiptið sem við hittumst
varst þú að leika „í grænni lautu“ við
Guðrúnu Stellu, litlu afastelpuna
þína. Það var yndislegt að sjá þig,
elsku pabbi minn, veltast með henni
og þið skemmtuð ykkur konung-
lega. Þú gleymdir aldrei baminu í
þér.
Heimili ykkar mömmu hefur allt-
af staðið opið íyrir okkur í blíðu og
stríðu og það verður undarlegt að
koma heim á Selvogsgrann og eiga
ekki von á að fá faðmlagið þitt góða
né fallega brosið þitt.
Stofnað 1990
Útfararþjónustan ehf.
Aðstoðum við skrif minningarrgreina
Rúnar Geirmundsson, útfararstjóri
Sími 567 9110
Erfisdrykkjiir
P E R L A N
Sími 562 0200
Það var aldrei lognmolla í kring-
um þig. Þú dóst eins og þú lifðir. Að-
gerðarleysi var eitur í þínum bein-
um og þú varst að saga niður tré og
taka rótarhnyðjuna í garðinum þeg-
ar þú hneigst niður örendur.
Eg skal reynast henni mömmu
eins vel og ég get, en þú sagðir að
erfiðleikamir væra til þess að sigr-
astá.
Eg geymi minningu um einstak-
an pabba og afa í hjai’ta mínu. Eg
vona að þú vakir yfir velferð okkar í
framtíðinni eins og þú hefur alltar
gert. A þessari stundu hugsa ég til
þess að „enginn veit hvað átt hefur
fyrr en misst hefur“.
Guð geymi þig, elsku pabbi minn.
Þín dóttir
Margrét.
Það var regn og kalsaveður
morguninn 26. október er Þórður G.
Halldórsson gekk út í garð þeirra
erinda að saga niður tré og rífa upp
með rótum úr garðinum sínum.
Hann hafði lokið við að saga og
beitti nú öllu sínu aíli til þess að slíta
upp rætumar. En átökin urðu of
mikil, hjartað gaf sig og hann hné
örendur niður. Jámstöng, reipi,
keðja og rætur fastar í jörðu standa
nú sem minnisvarði manns sem á-
vallt vildi eitthvað hafa fyrir stafni.
Eg sé hann ljóslifandi fyrir mér
brosandi með glettnisglampa í aug-
um, og þannig vil ég minnast hans
áfram.
Nú þegar hann er farinn skiiur
maður hversu mikil áhrif hann hafði
á tilvera okkar sem þekktum hann.
Heitar umræður um menn og mál-
efni vora Þórði að skapi, og var þá
ekkert gefið eftir.
Að leiðarlokum vildi ég þakka
íyrir samfylgdina, rökræðumar og
húmorinn sem honum var svo eðlis-
lægur. Hann leysir nú landfestar og
ýtir úr vör í hinsta sinn og siglir út
flóann í glampandi sólskini til fyrir-
heitna landsins.
Blessuð sé minning þín um aldur
ogævi.
Þinn tengdasonur
Ámi Jónsson Sigurðsson.
Elsku afi minn, þú varst alltaf svo
hress og góður og auðvitað stríðinn.
En það er svo sárt að vita að þú ert
farinn og að ég fái ekki þitt innilega
faðmlag og þinn koss aftur. Ég mun
sakna þín svo sárt og ég vO að þú vit-
ir að ég elska þig af öllu mínu hjarta.
Elskan mín, hði þér vel, Guð
vemdi þig og varðveiti að eilífu. Am-
en.
Elsku afi, nú ertu farinn til
himna, búinn að kveðja þennan
heim. En ég veit að svo fer ég til
himna og þá mun ég faðma þig og
kyssa og við verðum saman á ný.
Ingibjörg Ámadóttir.
Elsku afi. Það er erfitt að sætta
sig við það að kveðjustundin sé kom-
in. Nú gerir maður sér grein fyrir
þvf hversu stutt er á milli lífs og
dauða. Síðast þegar ég sá þig sastu
inni í stofu hjá Sjöbbu með Stellu
konunni þinni, svo sæll og glaður.
Mér datt ekki í hug að það yrði í síð-
asta sinn sem ég sæi þig.
Nú eiga margir um sárt að binda
enda góður og skemmtilegur maður
fallinn frá, en við höfum minningar
um þig sem geta huggað okkur. Þitt
sæta og blíða bros, hlýtt faðmlag og
þinn einstaki húmor gat alltaf fengið
migtilaðbrosa.
En nú ertu kominn á góðan stað
þar sem þér hður vel og munt fylgj-
ast með okkur og vernda þar sem
við höldum áfram með líf okkar. En
ég trúi því að við eigum eftir að hitt-
astaftur.
Ég sakna þín mikið og elska þig.
Ingibjörg Marin
Björgvinsdóttir (Inga Maja).
KRISTIN SIGRIÐUR
VILHELMSDÓTTIR
+ Kristín Sigríður
Vilhelmsdóttir
fæddist í Reykjavík
8. maí 1949. Hún lést
á Landspítalanum
23. október síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Árný Marta
Jónsdóttir húsmóð-
ir, f. í Bræðraborg á
Stokkseyri 1.1.1902,
d. 23.2. 1989, og Vil-
helm Sigurðsson
trésmíðameistari í
Reykjavík, f. á Sauð-
árkróki 9.3. 1905, d.
1973. Bræður Kri-
stínar eru 1) Jón Magnús Vil-
helmsson vélstjóri, f. 18.1. 1937,
kvæntur Steinunni Gísladóttur
húsmóður og eiga þau tvo syni,
Vilhjálm Frey, í sambúð með
Kristjönu Harðardóttur, eiga
þau tvö börn, og Gísla. 2) Halidór
Vilhelmsson, söngvari, f. 24.4.
Nú er hún Kristín mín dáin. Ég
finn mikinn söknuð í hjarta. I þrett-
án ár höfum við verið vinkonur og
átt saman margar yndislegar
stundir, bæði heima og á ferðalög-
um. Kristín var þroskaheft en það
var mjög auðvelt að gleyma því á
stundum. Hún var mjög trúuð, hlý
og viðkvæm. Ef einhverjum leið
ekki vel, var hún fljót að finna það
og gaf þá koss á kinn eða klapp á
öxi. Hún var mjög dugleg hér áður
fyrr, las bækur og blöð, skrifaði,
ræddi máhn og fór í strætó milli
vinnu og heimilis.
Fyrir þremur ái’um veiktist Kri-
stín og síðan hafa veikindi hennar
orðið til þess að öll tjáskipti hafa
verið erfiðari síðastliðið ár og líka-
mlegur þróttur hennar dvínaði
mikið. En á síðustu samverastund
okkar kom glampinn góði augna-
blik í augun og hún gaf mér merkið
okkar, það hlýjaði mínu litla hjarta
mikið og þannig ætla ég að muna
vinkonu mína.
Bið ég Guð að geyma þig,
góðavinan bjarta.
Egmun alltaf muna þig
innstímínuhjarta.
Halldóri, Áslaugu, Jóni, Stein-
unni og fjölskyldum þeirra votta ég
innilega samúð og þakka mikinn
hlýhug og traust í minn garð.
Hvíl í friði.
Bára A.
Góð vinkona okkar og vinnufé-
lagi Kristín Vilhelmsdóttir er dáin.
Hún vann með okkur á Vinnustof-
unni Ási frá upphafi 1981 en hætti
þar fyrir fjóram áram og fór í Iðju-
berg.
Margs er að minnast frá þessum
áram og mörg skemmtileg atvik
sem koma upp í hugann bæði úr
vinnunni og eins úr frístundum. Við
eram þakklát fyrir að hafa fengið
að kynnast þér og þínum mann-
kostum og að eiga þig að vini. Þú
gerðir lífið fallegra.
Þegar við hugsum til Kristínar
þá fannst okkur hún vera hlédræg,
dugleg, prúð, kurteis, kát og alltaf
stutt í hláturinn hjá henni. Kristín
var góð saumakona og handlagin.
1938, kvæntur Ás-
laugu B. Ólafsdótt-
ur tónmenntakenn-
ara og eiga þau þrjú
börn. Sigurð, hans
kona er Stefanía
Adolfsdóttir, þau
eiga tvær dætur,
Hildigunni, og
Mörtu Guðrúnu,
hennar niaður er
Örn Magnússon og
eiga þau tvö börn.
Kristín bjó lengst
af í foreldrahúsum
og starfaði á Sauin-
astofunni Ási. 1986
fluttist hún í sambýlið í Víðihlíð í
Reykjavík og dvaldist þar þang-
að til í sumar að hún fluttist á
Endurhæfíngardeild Landspíta-
lans í Kópavogi.
Utfor Kristínar fer fram frá
Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Kristínu leið ekki vel síðustu
mánuðina því hún var svo veik, en
núna vitum við að henni líður vel.
Gu(j blessi Kristínu.
Vinnufélagar
Vinnustofunni Ási.
Ég hugsa eins og þið
en þið vitið það ekki.
Ég get ekki sagt ykkur það.
Þið skiljið mig ekki.
Ég reyni að tala við ykkur
en þið horfið bara á mig og farið.
(Asdís Jenna Astráðsdóttir.)
Með örfáum orðum langar okkur
að kveðja góða vinkonu okkar og
sambýliskonu Kristínu Vilhelms-
dóttur.
Kristín bjó með okkur hér í Víði-
hlíðinni frá 1986 en hingað fluttist
hún úr foreldrahúsum.
Margs er að minnast frá þessum
áram og margt leitar á huga okkar
þessa dagana.
Kristín var mjög lífsglöð kona,
hún hafði yndi af að ferðast, sækja
tónleika, fara í leikhús, dansa og
syngja.
Tónlistin var hennar líf og yndi
og var hún í kór í Brautarskóla í
mörg ár.
Kristín var hrókur alls fagnaðar
þar sem fólk kom saman og alltaf til
í að skemmta sér og öðram.
Kristínar er sárt saknað héðan
úr Víðihlíðinni.
Samúðarkveðjur sendum við
ættingjum hennar sem hugsuðu
svo vel um hana.
Blessuð sé minning Kristínar.
Heimilisfólk og starfsfólk
Víðihlíðar 5 og 7.
Það var gaman að koma heim til
þín í afmælisveislu. Ég og Aldís,
konan mín, söknum þín mikið. Það
var gaman að vinna með þér í Ási
og þið Aldís voruð svo góðar vin-
konur og saman í saumaklúbb. Það
var fallegt heimilið hennar Kristín-
ar.
Guð veri með bræðrum Kristín-
ar, Jóni og Halldóri.
Aldís Ágústsdóttir,
Stefán Konráðsson.
Formáli minningargreina
ÆSKILEGT er að minningargreinum fylgi á sérblaði upplýsingar
um hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær
dáinn, um foreldra hans, systkini, maka og börn, skólagöngu og störf
og loks hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upp-
lýsingar komi aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í
greinunum sjálfum.
Lokað
frá kl. 12 í dag vegna jarðarfarar JÚLlUSAR SIGURÐSSONAR.
Snæfiskur hf.,
Þverbrekku 8, Kópavogi.