Skírnir - 01.01.1877, Side 20

20
AUSTRÆNA MÁLIÐ.
Vjer verfeum a8 bi8ja lesendur Skírnis a8 afsaka, þó vjer
tökum þa8 af, sem ábyrg8arminnst er, og förum skjótt yfir sjálfa
styrjöldina, þvi þa8 er óvinnanda verk, a8 segja greinilega og
áreibanlega frá henni, þegar eigi er vi8 annaS enn dagblöBin a8
sty8jast, svo full sem þau ur8u af lausafregnum og missögnum
fram og aptur. því þa8 brást aldri, þegar atburSir höf8u or8i8,
a8 sitt sög8u hvorir og optast hi8 gagnstæba. þegar Serbar
sög8ust hafa unni8 frægan sigur, þá sög8u Tyrkir, a8 þeir hef8u
haft gagn og gengi í viSskiptunum, e8a þegar Serbar sög8ust
hafa haldi8 velli og brakib hina undan, þá sög8ust Tyrkir hafa
ná8 vígstö8vum Serba og elt þá á flótta langar leiSir. Ur flestum
orrustum var gert. laugt um meira enn efni var tll — ýkjurnar
um mannfall og tjón, er hvorir ger8u í hinna li8i, ekki a8 nefna.
J>ó voru þær optast meiri Tyrkja megin. Svartfellingar voru mun
sannsöglari, enda tókst þeim jafnan svo vel og frægSarlega í
vörn og sókn, a8 þeir gátu haft nægan hróSur af sönnum sögum.
Vopnavi8skipti Serba og Tyrkja ur8u flest, þegar fram sótti,
innan landamæra Serbíu, þó hinir fyrnefndu yr8u fyrri til sókna
og kæroist út fyrir þau, a8 minnsta kosti á þrem stöBum. A8
austan er áin Timok eigi fjarri og a8 vestan ræ8ur Drína
landamerkjum Serbíu. A8 austan og sunnan liggur Bolgaraland,
a8 vestan Bosnía. Vjer nefnum enn þri8ja fljótiS, Morava, sem
rennur nor8ur éptir eystri hluta Serbíu og fellur í Duná. Vi8
þetta fljót, e8a í dallendinu þar me8 fram (Moravadalnum), liggja
helztu kastalar Serba, og hjer stóBu höfuSbardagarnir. þegar
allt er til taliS, mun her Serba vart hafa veriS meiri en 70—90
þúsundir manna, og honum dreifSu þeir þegar í fyrstu til sókna
á þrjá sta8i, þ. e. a3 skilja í útrásadeildir, en aSalherinn
hjelt stöSvum í Moravadalnum. J>ó var her þeirra fjölskipaSri
enn hann var vel skipaSur, því hjer var eigi ö8ru til a8 tefla,
enn óhervönu landvarnarliSi — þegar skotliðsdeildirnar voru frá
taldar. Serbar hafa fyrrum reynzt öruggir í bardögum og hafa veriS
herskáir kallaSir, en hafa nú í langan tíma lagt meiri stund
á landbúnaS sinn og búgróba enn búnaS hers og landvarna. J>eir
ur8u nú líka optast „búkörlum11 líkari í bardögunum, enn hinum,
sem una sjer vel vi8 hildarleikana. Hef8u sjálfbobasveitirnar frá