Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 177
VIÐBÆTIR.
177
flæmingi, og munn þeir helzt hugsa til a8 verjast vife kastala
sína og í þeim — en af þeim eru Kars og Erzerum hinir helztu.
— þar sySra eSa í Svartahafinu hafa Tyrkir yfirhurSi á sjónum,
og þeir hafa þegar sótt strandahorgir Rússa á sumum stöSum.
A Sjerkessaströndinni ná8u þeir litlu vígi, er Sukum Kale heitir,
og hleyptn þar liSi á land. þar liafa þeir eggjaS fólkiS uppreisnar,
en hvernig þaS hefir tekizt vitum vjer ekki neitt áreiSanlegt af
aS segja.
Frá MiklagarSi komu þær sögur fyrir skömmu, aS „softarnir"
fóru inn í þingsalinn og klöguSu, hvernig allt færi ólesti og hve
lítiS væri gert til aS frelsa föímrlandiS, þaS sem ráSi væri nær.
þeir heimtuSu aS þingmenn skyldu krefjast þess af sóldáni, aS
Midhat pasja yrSi aptur kvaddur licim, en hermálaráSherrann,
Redif pasja, og Mahmud Damat, mágur sóldáns, skyldu reknir
frá virSingum. En fremur skyldi herstjórn tekin af Mukthar
pasja. þessu var svo svaraS, aS margir softanna voru settir í
varbhald, en flestir sendir til hersins aS reyna karlmennsku sína.
Scheik-ul-Islam, eSa vfirbiskup Tyrkja, hefir nú lýst stríSiS
heilagt (Dsjihad), og skal þá fáninn 1 græni (MúhameSs spá-
manns) fram borinn í bardögunum. þetta hefir eigi svo sjaldan
veriS til bragSs tekiS, en ávallt gert hermennina sem ákafasta
til framgöngu. þegar Dsjihad er boSaS,' á hver maSur, sem
kominn er yfir 13. áriS, aS taka til vopna, en konur, börn og
gamalmenni eiga fyrir þeim aS vinna sem berjast fyrir trú sinni.
Allt þaS sem hinir „rjett-trúuSu“ eiga til, má heimta og taka
til ens helga stríSs, og þeim er leyft aS ræna öllu, sem yfir
verSur komizt — jafnvei konum — frá fjandmönnum sínum, en
hver sem lífiS lætur, á sjer vísa paradísar sælu, hversu mjög
sem hann áSur kann aS hafa misbrotiS.
Öll stórveldin hafa lýst yfir því, aS þau mundu láta hlut-
laust meSan viSskiptin færu í engan bága viS hagi sjálfra þeirra.
') Fáninn var dyratjald fyrir svefnhússdyrum þeirrar konu, sem Mú-
hameð unni mest. Hann lá banaleguna í því herbergi, og þá fjekk
hann hershöfðingja sínum tjaldið og bað hann hafa það fyrir merki,
en hann átti að fara á móti heiðnum þjóðflokkum í Arabíu.
n
Skirnir 1877.