Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 121
AUSTURRÍKI 06 UNGVERJALAND.
121
hng8arkve8jur, og færa urn leiS Abdul Kerim, yfirforingja Tyrkja-
liSsins, fagra gjöf til minja og í heiSursskyni, en JaS var
sverS gulli og dýrindis steinum búiS. Sem nærri má geta, var
hinum ungu mönnum alúSlega tekiS í MiklagarSi, og meSan
þeir áttu ]?ar dvöl, gekk ekki á öSru en stórveizlum í>e>m M
heiSurs og fagnaSar. Tyrkir hafa nýlega (í byrjun maímánaSar)
endurgoldiS þessa heimsókn meS þeim hætti, aS þaS hlaut aS
glæSa sem bezt vináttuna. Softarnir sendu og nefnd manna til
Pestar, en soldán hafbi fengiS þeim góSa gjöf aS færa bókhlöSu
háskólans í Pest, og þaS var bókasafn Mattíasar konungs
(fyrsta) Corvinusar — eSa aS minnsta kosti leifar þess — sem
til þessa tíma hefir veriS í MiklagarSi1. þess þarf ekki aS
geta, aS Pestarmenn gerSu sjer komu tyrknesku stúdentanna
aS mesta fagnaSarefni. Madjarar eru lifaSír og fjörmiklir, svo
aS viStökurnar urSu meB svo miklum gleSibrag og alúSarhótum
af stúdentanna hálfu, aS ráSherriinum og fieiri æSri stjettar
mönnum mun hafa þótt nóg um. J>etta vottuSu orS Andrassys
viS mann, er fann hann aS máli um þetta leyti, og hermd voru
í einu blabinu. Inntak þeirra var þaS, ab sá maSur sem stæSi
fyrir utanríkismálum Austurríkis og Ungverja, hlyti aS hafa sjer
annaS til leiSarvísis enn ræSur, sem haldnar væru á fagnafundum
stúdentanna eSa viS háskóla þeirra ríkja. Menn gætu keppzt
hver viS annan í fagnaSaratlotunum, er þeim fundum bæri
saman, hvort sem gestirnir væru frá Pjetursborg eSa MiklagarSi,
en hvaS þeim manni kynni ella aS þykja til slíks koma,*þá
mætti hann aldri láta þaS hafa minnstu áhrif á aSferS sína og
stefnu í stjórnmálunum. „Landar mínií^, sagSi bann aS
niSurlagi, „hafa marga kosti og marga bresti, en k^ldir í brag&i
og hjarta kunna þeir ekki aS vera. Jeg veit ekki heldur, hvort
þaS væri í rauninni betra, aS svo væri. Jeg vil ráSleggja ySur
aS vera rólegir, hvaS ákaflega sem hjartaS kann aS berjast í
') það var í herför Solimans annars, að Tyrkir náðu þessu safni og
höfðu það með sjer til Miklagarðs frá Ofen. þetta sýnir, að það er
ofhermt, sem jafnan hefir verið sagt, að Tyrkir hafi gjöreyðt bóka-
safninu, sem svo mörgu öðru, er þeir unnu borgina (1529).