Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 29

AUSTRÆNA MÁLIÐ.
29
ef Tyrbir færu 1 fítonsmóS vi8 kristna menn í MiklagarSi e8a
annarsta&ar í grennd vi8 sundi8. Austurríki hefir jafnan haft
tríve8rung í flestum málum, og þá eigi sízt í austræna málinu.
J>a8 tók dræmt undir lengi, en haf8i engin aftök og bei8 svaranna
frá Englandi. Sem vita mátti, þá þótti ensku stjórninni hjer of
freklega fari8 undir fötin vi8 Tyrkjann sinn, og tók þvert fyrir
a8 hafa enska flotann til slíkra atfara. Vi8 þetta fjell niSnr sú
uppástungan, og nú var upp bori8, at knýja Tyrkjann sem fastast,
a8 hann gengi a8 vopnahije í 6 vikur e8a þá tvo mánuSi.
þa8 kom hjer fram sem optar, a8 Tyrkir ger8u vafning til
dráttar á málunum (10. okt.), og kváSust vilja taka til 6 mánuSi
í sta8 sex vikna, því þá yr8i tíminn nógur til a8 grei8a úr öllum
misklí8unum, „og“ — bættu þeir vi8 — „til a8 framkvæma þær
lagabætur, sem soldán hefir huga3 öllum þegnum sínum“.
Tyrkjum brást ekki bragS sitt, a8 draga málin, til þess þeir
fengju meira a8 gert í Serbíu, því stórveldin fóru a8 velta þessu
fyrir sjer og komust í þóf a8 vanda, er sumum leizt nógu vel á
6 mánuSina, sumum miBur. En þa8 var anna8 bragB í tafli af
hálfu Tyrkja, sem allir sáu, og þa8 var: a3 tala8 var um ný
lög fyrir allt ríki8. Mönnum var or8i3 kunnugt, a8 Midhad
paska og hans sessunautar höf8u lengi haft nýja ríkisskrá á
prjónunum, og menn höf3u heyrt ýmissa greina hennar getiS, en
hitt var líka kunnugt, a8 skráin veitti ekki kristnum mönnum þá
tryggingu, sem stórveldin kröfðust af Tyrkjum — bæ8i í kvaSa-
greinum Andrassýs, sí8ar í Berlínar skránni, og seinast í uppá-
stungum Englendinga, sem fóru því sem næst, sem keisaraþrenn-
ingin fór fram á í fyrstu. Me8 ö&rum or&um: Tyrkir ljetu sem
þa8 væri hreinn óþarfi a& tala um landstjórnarbætur í uppreisn-
arlöndunum og á Bolgaralandi, þar sem svo mikilvægar umbætur
væru á bo8stólum. Me8an um þetta var þingaB, bjuggu Tyrkir
sí8asta atvígiS a8 her Serba, og rei8 sú demba yfir þá dagana
28.-—30- október. í þeim bardaga komst Alexinats í hendur
Tyrkja, og einnig ná8u þeir varnarstö8vum Serba vi8 Djúnis, eins-
konar útvígi fyrir framan Deligrad. Serbar bi8u hjer enn miki8
manntjón, og ljetu margar af fallbyssum sínum auk annara vopna.
þeir máttu nú kallast a8 þrotum komnir til landvarnar, og nú