Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 152

152
SVÍÞJÓÐ OG NOREGUR.
nn var geti8, en íhaldsmönnum þykir, a8 Jessi breyting ríkis-
laganna fari of langt og þingbindi meir stjórnina, en þörf sje á
og geri hana hába flokkadeildum rikisins, en slikt hafí ví8a misjafnt
gefizt. Yi8 hinu er og hreift a8 færa út kjörrjett og gera kosn-
ingar einfaldar e8a beinar, en a8 því máli hefir ekki nógur afli
hneigzt a8 svo stöddu á þingi Nor8mannanna. Jaabæk hefir a8
vísu minni flokk enn á8ur á þingi, og kemur hann litlu til leiSar,
utan þar sem hann veitir Sverdrups H8um fulltingi, en hann er
hinn bar8snúnasti, og er rjett kalla8ur lýBvaldsflokkur Nor8-
manna. I flestum greinum samsvara frelsismenn á þingi Nor8-
%
manna (Sverdrups liSar) vinstrimönnnm í Danmörk, enda taka
hvorir annara málstaS í blö8unum, og hi8 sama má segja um
þingbændur Svía. En um NorBmenn e8a um forustumenn og
lei8toga þjóSarinnar mun óhætt a8 segja, a8 hjer sje miklu
meira frelsis — oss liggur vi8 a8 segja: þjó8veldismót á öllu
bugsunarfarinu enn hjá Dönum og Svíum. A8 sumu leyti getur
þetta komi8 af því, a8 Nor8menn hafa í svo langan tíma átt
erlenda konunga.
Oskar konungur annar á opt ferfeir fyrir hendi um rfki
sín, því auk fer8anna til Kristjaníu ver8ur hann a8 fara til
margra hátí8arbalda, þeirra er meiru skipta, t. d. þegar járn-
brautir e8a meginkaflar þeirra eru búnir, þegar minnisvar8ar
eru afhjúpaSir, e8a þangaB sem berdeildir liggja í herbú8um,
o. s. frv. Hann er ágætlega mennta8ur maSur og vel máli far-
inn, einsog bróSir hans var, og því finnst mönnum ávallt miki8
til er hann flytur erindi vi8 háti81eg tækifæri. I fyrra haust fór
hann frá herbúBunum á Skáni til Málmhauga og Lundar. Yi8
háskólann var honum ger8 veizla, og tala8i hann þar snjallt og
fagurlega um hlutverk sitt afe efla me8 a8sto8 þjófearinnar farsæld
hennar og framfarir í andlegum og líkamlegum efnum. þá var
eigi langt til minningarhátí8arinnar nm sigur Karls ellefta á
Dönum (Kristjáni fimmta) 7. des. 1676, og minntist konungur
á, a8 hún íæri i bönd, en kva8st þess fullviss, a8 Nor8urlanda-
búar mundu aldrei þurfa framar a8 minnast á slíkar vi8ureignir.
HátíSin sjálf var ví8a haldin í borgum, og kva8 mest a8 haldi
hennar í „Riddarahúsinu11 í Stokkhólmi. Hjer voru þeir vi8