Skírnir - 01.01.1877, Blaðsíða 83

FRAKKLAND.
83
veriB sæmdir, skuli í heiBurs skyni skotum kvaddir vi8 jarBarför;
og til þess kom fyrirliBi meB sveit hermanna þar aB, er kista
Felicien Davids skyldi til legs borin frá heimili hans. Enn
þegar hann heyrBi, a8 hjer skyldi me3 öllu sneiSt hjá kirkju og
klerkum, kva8 hann sjer bo3i3 a8 fara frá vi8 svo búi3, ef slíku
ætti fram a3 fara. þetta var3 a8 miklu umtalsefni í blö8unum,
og var skora3 á þingi8 a8 taka þetta mál til íhugunar og urn-
ræ8u. J>ingi3 ljet ekki heldur sitt eptir liggja, er fundir þess
byrjufeu eptir fríi3, en Dufaure t<5k hjer í strenginn roe8 þeim,
sem ætla, a3 menn hverfi þá of langt frá kristnum si8um, ef
liksöngvar ver8a af teknir. RáBherrarnir fundu þa3 til miblunar-
mála, a3 þeir báru upp nýmæli, svo látandi, a3 vi3 annara greptrun
skyldi eigi til hei8urs skoti8, enn þeirra, sem hef8u þjónustu í
hernum. Hjer mælti mestur þorri rnanna á móti, og sumir kváSu
þá Thiers og Changarnier ver3a þá illa útundan, ef þess heiBurs
skyldi synjaB vi3 útför þeirra. Lyktirnar ur8u, a3 menn hurfu
a.3 dagskrá og skýrskotuBu til enna eldri laga. Marcére vildi
a3 vísu sætta sig þessar lyktir, en þa3 vir3ist, sem ménn hafi
gert ríkisforsetanum þa3 til þæg3ar, a8 láta hann verða Dnfaure
samferða. A8ur (í ágúst) haf8i Mac Mahon skipt um hermála-
rá8herra og teki8 þann hershöfBingja, er Berthaut heitir í sta3
Cisseys. þ>a3 var fundi3 a8 Cissey, a8 honum væri of stirt um
mál til a3 verja uppástungur sínar á þinginu. Berthaut er mesti
skörungur, og er einn af enum stilltari me8al þjó3valdsmanna,
ámóta og Dufaure. Hann er ekki þingkjörinn.
í Öndver8um óktóber áttu frakkneskir verkna8armenn — e8a
fulltrúar þeirra — fund me3 sjer í París. J>ar mátti engi til
máls taka utan hann væri af þeirri stjett, en konur sem karlar
tóku þátt í umræ3unum. A hverjum fundi var skipt um fundar-
stjóra, en stundum voru konur kosnar til at stýra fundi. Annars
fóru gó8ar sögur af fundinum fyrir þa3, a3 menn hef3u gætt þar
gó8rar rcglu, og allt hef8i farib stillilega, þó ræ8urnar sveig8ust
heldur í frekjuáttina. þar var tala3 um jafnrjetti kvenna vi8
karlmenn, og sagt, a8 þeim bæri sömu laun fyrir vinnu sína og
karlmönnum væru goldin. Sem í vændir mátti vita, lágu mönn-
um þunglega or3in til meBalstjettarinnar, og öllum^kom saman
6*